CINGULOMANIA.( Zayn Malik)

Part 52.

ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΜΕΝΟ

''Είσαι απαίσιος,Zayn!'' φωνάζει στον εαυτό του καθώς κλείνει με δύναμη τη γυάλινη πόρτα του μαγαζιού.

Η μυρωδιά του τσιγάρου που κυριαρχεί στο σκοτεινό χώρο τον δυσκολεύει από το να αναπνεύσει σωστά.
Απορρίπτει την ανάγκη του να επιτρέψει στον καθαρό αέρα να εισέλθει στο χώρο.
Βρίσκει τον διακόπτη και απευθείας το μέρος φωτίζεται από τις λάμπες που στολίζουν το μαγαζί.
Η ζακέτα του ακουμπάει απαλά το ξύλινο πάτωμα ενώ εκείνος προχωράει προς την πελώρια ντουλάπα λίγα μέτρα μακριά του.
Προσεχτικά,την ξεκλειδώνει και αφήνει το μεταλλικό κλειδί της να γλιστρήσει στη τσέπη του παντελονιού του.
Το βλέμμα του,ανατρέχει στα μπουκάλια γεμάτα αλκοόλ που βρίσκονται στα ράφια της.
Πιάνει στα χέρια του,κάποιο τυχαίο μπουκάλι πριν εντοπίσει τα γυάλινα ποτήρια που είναι τοποθετημένα κατά σειρά,στο παρακάτω ράφι.

''Γυρνάς πίσω στα ίδια,Zayn!'' συνεχίζει να φωνάζει και να μαλώνει με τον εαυτό του.
Η παράνοια τον κατακλύζει.
Αρχίζει να γελάει,τη στιγμή πού φτάνει στις δερμάτινες,μαύρες καρέκλες που κοσμούν το μικρό μαγαζί.
Κάθεται άτσαλα,σε μία θέση πριν ανοίξει το μπουκάλι,και αφήσει το διάφανο υγρό να πέσει στο ποτήρι.
Όταν,τελειώνει με την δουλειά του κουνάει αρνητικά το κεφάλι του.

''Δεν χρειάζομαι το ποτήρι.'' ενημερώνει με τη φωνή του να βγαίνει τραχιά και κουρασμένη.
Το βλέπει να σπάει σε μικροσκοπικά κομμάτια καθώς με δύναμη πέφτει στο δάπεδο.
Τοποθετεί το μπουκάλι στα χείλη του και αφήνει το καυτό υγρό να κυλήσει στο στόμα του.Κλείνει τα μάτια του προσπαθώντας να καταπολεμήσει τα δάκρυά του.

''Είσαι ένα λάθος!'' γρυλίζει.
Σιχαίνεται,τις επιπόλαιες πράξεις του.
Σιχαίνεται,τις αποφάσεις του.

Έχει ήδη τελειώσει με την κατανάλωση του ποτού.
Νιώθει το κεφάλι του βαρύ αλλά συνεχίζει να θυμάται όλα όσα συνέβησαν σήμερα.
Συνεχίζει να πονάει.
Σηκώνεται απότομα από τη θέση του και κατευθύνεται προς το πλατύ γραφείο που στέκεται στην μέση του χώρου.
Τα περιοδικά του Lou,βρίσκονται στοιβαγμένα πάνω σε αυτό.
Με απότομες κινήσεις,ο Zayn,εκτοξεύει οτιδήποτε βρίσκεται πάνω σε εκείνο.
Θέλει να ξεχάσει αλλά αυτό δεν είναι εφικτό.
Φωνάζει με όλη του τη δύναμη ώστε να εξαντληθεί και να αφήσει τον εαυτό του να πέσει ελαφρά στο ξύλινο δάπεδο.
Το σώμα του,μαζεύεται.
Αφήνει τα γόνατά του να ακουμπήσουν το στήθος του ενώ τα χέρια του ψάχνουν απεγνωσμένα το πακέτο με τα τσιγάρα του.
Ο ενοχλητικός ήχος,από τα κλειδιά του που μόλις έπεσαν από τη τσέπη του,επιδεινώνει το πονοκέφαλό του.
Η ματιά του περιπλανιέται πριν εστιάσει στο μπρελόκ,που βρίσκεται κρεμασμένο σε αυτά.
Χαμογελάει με πικρία,καθώς παρατηρεί τον αδερφό του,Jackson,που εικονίζεται στη φωτογραφία η οποία είναι προσαρμοσμένη σε αυτό.