CINGULOMANIA.( Zayn Malik)

Part 87.

ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΜΈΝΟ

Τα χέρια της τρέμουν όσο πάσχει να βρει το μεταλλικό κλειδί που θα την απελευθερώσει από τον τραγικό αυτό εφιάλτη ή ίσως και όχι.Μουρμουρίζει αόριστες λέξεις στην προσπάθεια της να ξεχάσει την θλιβερή εκείνη εικόνα.Προκειμένου να ξεχάσει τα πορφυρό αίμα να ζωγραφίζει την επιδερμίδα του,προκειμένου να ξεχάσει τα λόγια του και το τρομακτικό ξέσπασμα του.Δεν απάντησε στις ερωτήσεις της καθ'όλη την διάρκεια της επιστροφής από το σπίτι που φυλάει όλους τους φόβους του.Το όνομα του αδερφού του έβγαινε σαν ψίθυρος από τα ξερά χείλη του πολλές φορές ενώ οι παλάμες του ερχόντουσαν σε επαφή με το μαύρο παντελόνι του γεμίζοντας το και αυτό με το κόκκινο υγρό.Αρνήθηκε να της μιλήσει καθώς εκείνη οδηγούσε ζαλισμένη,αναγκασμένη να συγκεντρωθεί στην άσφαλτο μπροστά της.

''Τί έγινε στο δωμάτιο,Zayn;'' τα δακρυσμένα μάτια της,κοιτάζουν το τσακισμένο αγόρι στην διπλανή θέση,με πόνο.

''Άφησε με να καθαρίσω τις πληγές σου.'' τείνει να ακουμπήσει τα δάχτυλα του αλλά εκείνος τινάζεται μακριά.Το κεφάλι της ακουμπάει στο τιμόνι όσο ζητάει στην καρδιά της να κατευνάσει τους αμέτρητους χτύπους της ανά δευτερόλεπτο.

Ξαφνικό ψύχος χτυπάει με μανία το σώμα της και εκείνη υποφέρει.

Γυρίζει να τον κοιτάξει.

Η σκοτεινή μορφή αφήνει το βλέμμα της να περιπλανηθεί αόριστα στον χώρο έξω από το όχημα.

''Αντί να κάθεσαι να με κοιτάζεις,απλά βάλε το μυαλό σου να σκεφτεί και ξεκίνα το αναθεματισμένο αυτοκίνητο.'' ο τόνος του απαιτητικός.Τα λόγια του συνοδεύονται από ένα ψυχοφθόρο γρύλισμα.

Όταν η κοπέλα δεν κάνει καμία κίνηση,όταν δεν υπακούει τις εντολές του,φαίνεται να χάνει τον έλεγχο.

''Τί δεν μπορείς να καταλάβεις,Violet;Τόσο δύσκολο σου φαίνεται αυτό που σου ζητάω;'' γρυλίζει ξανά κάνοντας την να λυγίσει.

''Σταμάτα να κλαίς.Φαίνεσαι η πιο αδύναμη της κατάστασης και δεν μπορώ να καταλάβω τον λόγο.Τα έχεις όλα έτοιμα και ακόμη αδυνατώ να συνειδητοποιήσω τι σε ενοχλεί.Εσύ ήσουν αυτή που δέχθηκες να έρθεις μαζί μου.Άλλη φορά να σκέφτεσαι λογικά,αγαπητή μου.'' τα λόγια του,της δίνουν το κίνητρο να αφήσει το όχημα να περιπλανηθεί στους δρόμους του Λονδίνου.

Νιώθει αδικημένη.Επεξεργάζεται τα όλα όσα της είπε,προηγουμένως. Τον κοιτάζει ξανά και κουνάει με αποδοκιμασία το κεφάλι της πριν σφίξει τα χέρια της στο τιμόνι και αυξήσει την ταχύτητα επιθυμώντας να φτάσει όσο το δυνατόν γρηγορότερα στο διαμέρισμα της.