CINGULOMANIA.( Zayn Malik)

Part 84.

ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΜΈΝΟ

Τα δάχτυλα της χορεύουν στην κοκκινισμένη περιοχή.
Το μαύρο μελάνι αποτυπώνεται ρεαλιστικά στον λεπτό καρπό του χεριού της.
Ο πόνος που προηγουμένως χτύπαγε με μανία το σώμα της,όσο δεχόταν την βελόνα να τρυπάει το δέρμα της,τώρα έχει αντικατασταθεί με τον ενθουσιασμό.
Τα λιγοστά δάκρυα στο πρόσωπό της γυαλίζουν κάτω από το αχνό φως που προέρχεται από την ψηλή λάμπα ελάχιστα εκατοστά μακριά της.
Εκείνος βιάζεται να σβήσει τις φωτεινές κηλίδες που χαλούν εσκεμμένα,το όμορφο κορίτσι κοντά του.
Τα χείλη του φορούν το γνωστό μελαγχολικό χαμόγελο όσο η παλάμη του βρέχεται από το αλμυρό υγρό.
Παρακολουθεί μπερδεμένη τις κινήσεις του αλλά όταν συνειδητοποιεί τι συμβαίνει γελάει.

''Δεν είχα καταλάβει ότι έκλαιγα.'' κουνάει με δυσπιστία το κεφάλι της γελώντας ξανά.
Μερικές τούφες από τα μακριά καστανά μαλλιά της χαϊδεύουν το μέτωπο της προκαλώντας της ενόχληση.
Είναι η σειρά του να γελάσει καθώς προσπαθεί να διώξει τα μαλλιά της από το πρόσωπο της.
Το ακινητοποιημένο χέρι της δεν δέχεται να την βοηθήσει και έτσι χρειάζεται να πολεμήσει μονάχα με το ενεργό.

''Άφησε με να σε βοηθήσω.'' προσφέρεται το αγόρι τρέχοντας τον αντίχειρα του στο καφέ,απαλό χρώμα.
Ικανοποιημένος με το αποτέλεσμα χαμογελάει.

''Ευχαριστώ.Είναι όμορφο..'' θαυμάζει τη δουλειά που έχει σχεδιαστεί στο σώμα της.
Το λουλούδι,αφήνει τα ίχνη του στον καρπό της ενώ τα πελώρια φύλλα του ανακαλύπτουν τις πτυχές στις αρθρώσεις της.
Σηκώνεται από την δερμάτινη καρέκλα και δεν αργεί να ακουμπήσει τα πόδια της στο κρύο ξύλινο πάτωμα.

''Πονάς;'' την ρωτάει πίνοντας λίγο από το ποτό στο γυάλινο ποτήρι.

''Θα επιβιώσω.'' απαντάει με αστείο τόνο εξερευνώντας το μέρος που δεν είχε ποτέ την ευκαιρία να γνωρίσει.
Είναι αρκετά αργά,ωστόσο η ώρα δεν την απασχολεί.
Το Πανεπιστήμιο δεν θα λειτουργήσει έως την Τρίτη,εξαιτίας ορισμένων ελλείψεων.
Η ίδια,έχει ολοκληρώσει τις εργασίες της και έτσι δεν βρίσκει τον λόγο για τον οποίο πρέπει να ανησυχήσει.
Φτάνει στο κρεμασμένο ρούχο,τοποθετημένο στις κρεμάστρες του δωματίου.
Μερικά δολάρια έρχονται στην παλάμη της.
Πλησιάζει τον νεαρό,δίνοντας του τα χρήματα.
Τα μάτια του επεξεργάζονται το περιεχόμενο στα χέρια της.
Η ειρωνεία αποτυπώνεται στα χαρακτηριστικά του.

''Δεν είσαι σοβαρή.'' δαγκώνει τα χείλη του κοιτάζοντας την.

''Δεν θέλω τα χρήματα σου,Violet.'' οι μαύρες αρβύλες έρχονται σε επαφή με το ξύλινο δάπεδο ενώ απομακρύνεται από κοντά της.