CINGULOMANIA.( Zayn Malik)

Part 66.

ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΜΈΝΟ

Πριν ξεκινήσετε να διαβάζετε θα ήθελα να διευκρινίσω κάτι που φαίνεται να μπέρδεψε μερικούς.
Στο προηγούμενο κεφάλαιο,η συνάντηση του Zayn με τον Niall δεν τοποθετείται σε ίδιο χρονικό επίπεδο με τον τελικό στον οποίο παρευρίσκεται η Violet.
Καλή ανάγνωση,εύχομαι να σας αρέσει:)

''Violet;'' ένα απαλό σκούντημα στον ώμο την κάνει να αφεθεί από τον λήθαργο της αρρωστημένης φαντασίωσης της.
Ανοιγοκλείνει τα μάτια της και κοιτάζει το αγόρι που έχει αντικαταστήσει την θέση του.
Έχει αποτρέψει την παρουσία του και καταστρέψει οποιαδήποτε ελπίδα της.
Τα μάτια της εστιάζονται στο βαθύ γαλανό των δικών του.
Τόσο διαφορετικά από εκείνα που φαντάζονταν μερικά δευτερόλεπτα πριν.
Κοιτάζει τον χώρο γύρω της στην προσπάθεια της να κατευνάσει τον εαυτό της υποσχόμενη πως ο Zayn είναι εκεί.
Παράνοια.
Αυτό την καταβάλλει.
Η τρομακτική παράνοια που έχει βαλθεί να στοιχειώσει την ψυχή της πλάθοντας την και τοποθετώντας την σε ένα παιχνίδι δίχως κανόνες.
Κουνάει το κεφάλι της φέρνοντας το στην φωλιά των χεριών της.
Νιώθει τον χώρο γύρω της να μικραίνει πιέζοντας την με κάποια πελώρια δύναμη η οποία την οδηγεί στον πάτο του σκοταδιού.
Το οξυγόνο της λιγοστεύει και η ανάσα της γίνεται βαριά.
Το οπτικό της πεδίο αλλοιώνεται ενώ η φιγούρα κοντά της έχει μετατραπεί σε μία τραχιά μάζα.

''Violet,τί συμβαίνει;'' ρωτάει το μελαχρινό αγόρι με τρεμάμενη φωνή.

''Δεν είναι εδώ..δεν ήρθε.'' μονολογεί και σηκώνεται από την θέση της.

''Ποιός δεν ήρθε;'' ρωτάει με την απορία να διαγράφεται στην χροιά του.

''Δεν είναι εδώ.'' λέει ξανά και νιώθει τον πόνο στο στήθος της να επιδεινώνεται.
Κάνει μεταβολή και χωρίς να πει κάτι άλλο κατευθύνεται προς το εσωτερικό του κτιρίου.
Ο Nicholas την ακολουθεί.
Το χέρι του τυλίγεται στον καρπό της αποτρέποντας την είσοδο της στην αίθουσα εκδηλώσεων.
Το βλέμμα του καλύπτει το δικό της.
Τα δάκρυα της γυαλίζουν στο κάτω μέρος των ματιών της έτοιμα να κυλήσουν από στιγμή σε στιγμή.

''Μίλησε μου..'' την παροτρύνει και εκείνη τον κοιτάζει προσεχτικά.

''Μην κλαις..'' την παρακαλάει και όταν ο αντίχειρας του σκουπίζει προσεκτικά τα βλέφαρά της,εκείνη συνειδητοποιεί πως λύγισε,έσπασε.Ξανά.

Τα ζεστά,καφέ μάτια δεν αποχωρούν από τις σκέψεις της αρρωσταίνοντας την περισσότερο.
Αγνοεί τον Nicholas και με προσεχτικά βήματα εισέρχεται στην αίθουσα εκδηλώσεων.
Κοιτάζει το πλήθος γύρω της που για εκείνη έχει μετατραπεί σε μία μπάλα,μία κοινή μπάλα.
Λίγο πριν φτάσει στην σκηνή τείνει να σκουπίσει τα δάκρυα της αφήνοντας τα μάγουλα της νωπά και μουσκεμένα.