CINGULOMANIA.( Zayn Malik)

Part 47.

ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΜΕΝΟ

''Είναι κιόλας μεσημέρι,η μητέρα σου έχει ετοιμάσει φαγητό,πού είναι ο Zayn;'' ρωτάει ο Dylan τη στιγμή που εισέρχεται με αγένεια στο δωμάτιό της.
Απομακρύνει το βλέμμα της από τα βιβλία που βρίσκονται επάνω στο γραφείο της και ξεφυσάει πριν γυρίσει να τον κοιτάξει.

''Θα έρθει,αργότερα.'' τον ενημερώνει πριν ξαναγυρίσει στην πρωταρχική ασχολία της.

''Γιατί;'' αναρωτιέται εκείνος με την αμηχανία να διακρίνεται στη φωνή του.

''Πήγε να επισκεφτεί τον Jackson.'' απαντάει αμέσως μετά η Violet απασχολημένη λύνοντας την εργασία της φυσικής.

''Ποιός είναι ο Jackson;'' ρωτάει με απορία ο Dylan και κάθεται στην άκρη του κρεβατιού της.

''Ο αδερφός του.'' τον πληροφορεί και συγκεντρώνεται στη ζωγραφισμένη βιολέτα που ο Zayn έχει ζωγραφίσει.

''Μένει κοντά από το σπίτι μας;''

''Ο Jackson έχει πεθάνει,μπαμπά.Ο Zayn,πήγε να επισκεφτεί το μνήμα του.Κάθε Κυριακή το κάνει.'' του απαντάει απότομα και νιώθει το θυμό να την κατακλύζει.
Είναι θυμωμένη με τον πατέρα της για το γεγονός ότι δεν ξέρει.
Δεν ξέρει τίποτα απ'όλα αυτά.
Αμέσως μετά ωστόσο,μετανιώνει για τη συμπεριφορά της καθώς καταλαβαίνει πως ο Dylan δεν είναι υποχρεωμένος να γνωρίζει αυτού του είδους τις πληροφορίες.

''Συγγνώμη δεν το ήξερα.'' απολογείται μετά από λίγο εκείνος και αφήνει τα δάχτυλα του να ταξιδέψουν μέσα στα σκούρα,γκρίζα μαλλιά του.

''Τελειώνεις με το διάβασμα;'' προσπαθεί να αλλάξει το θέμα και να ελαφρύνει την κατάσταση.

''Σχεδόν.'' του λέει και εκείνος κουνάει καταφατικά το κεφάλι του.

''Violet,το ξέρεις πως έχω αλλάξει.Το ξέρεις πως δεν είμαι ο άνθρωπος που συνήθιζα να είμαι κάποιους μήνες πριν.Καταβάλω μεγάλη προσπάθεια να γίνω σωστός οικογενειάρχης.Απλά θέλω και τη δική σου υποστήριξη σε αυτό.'' μιλάει ο Dylan και πλησιάζει κοντά της.

''Θέλω να ελπίζω πως θα αλλάξεις,μπαμπά.Μέχρι στιγμής όμως δεν μπορώ να διακρίνω την προσπάθεια σου.'' παραδέχεται εκείνη.
Η απογοήτευση που κάνει την εμφάνιση της στη φωνή της,προκαλεί στεναχώρια στον άνδρα που στέκεται δίπλα της.
Δεν λέει τίποτα,αποφασίζει να μην απαντήσει στο σχόλιο της και απλά φεύγει από το δωμάτιο της κλείνοντας την πόρτα πίσω του.

•••

''Ανοίγω εγώ!'' προσφέρεται με προθυμία η Ellie όταν ο λεπτός ήχος από το κουδούνι της πόρτας ηχεί σε όλο το χώρο.
Σκουπίζει γρήγορα τα βρεγμένα-από το πλύσιμο των πιάτων-χέρια της επάνω στην ποδιά που είναι τυλιγμένη γύρω από τη μέση της και με βιαστικά βήματα προχωράει προς την πόρτα του σπιτιού.
Ένα λαμπερό χαμόγελο,σημειώνεται στα χαρακτηριστικά της τη στιγμή που αντικρίζει τον μελαχρινό νεαρό να περιμένει υπομονετικά στο κατώφλι του σπιτιού.