My Girlfriend is a Badass

Chapter 35

Lee' Pov

"I love you. Please be my date?"

Everything has changed after I said those words to Jessica. I felt betrayed ng bigla siyang tumakbo ng wala ni isang salita na lumabas mula sa bibig niya. She left me dumbfounded. She left me broken. She left me in pain. I don't know pero nakaramdam ako ng galit sa sistema ko sa ginawa niyang pag-iwan sakin, pakiramdam ko naulit na naman lahat ng sakit na naramdaman ko noon ng mag-tapat ako sa taong mahal ko at sa pangalawang pagkakataon. I felt rejected.

After that painful fvcking scene. I changed. I'm back to old Lee Jasper na kinakatakutan ng lahat. I'm being cold and a wild monster beast in a span of month. Madami akong taong nasaktan physically and emotionally. I even hurt my parents, and ofcourse especially the girl I truly love. And that's Jessica.

Hindi ko macontrol ang sarili ko, lahat ng maling pinag-gagagawa ko. May isang parte sa pagkatao ko na pumipigil sakin na gawin ang tama at may isang nag-sasabing gawin ko ang tama. But in the end, seeing Jessica na nahimatay, seeing her na nakaluhod at namumutla in front of me, in front of us nagbago ang lahat. Tila naging isang cue ang pagkahimatay niya upang malabanan ko kung ano ang pumipigil sa pagkatao kong gawin ang tama. But I won. I'm back to the new same Lee na nakilala ni Jessica. But I'm too fucking late. I went straight to the hospital para sundan sila at para makita kung ayos lang ang kalagayan niya but after the long wait, I heard my father said that Jessica have stage 4 brain tumor at wala silang planong sabihin sakin because of my illness. I felt useless. I felt bad for myself. I felt sorry for what I've done to Jessica.

Now I'm thinking if I'm still worth it for her? Because I think. I'am not. I'am fucking messed up. And I'am fucking stupid. Bigtime.

Everynight. Everyday I'am praying and wishing to god for the fast recovery of Jessica because month had passed she's not yet awake. And I'am fucking concerned here. Hindi ako makadalaw sa hospital dahil nahihiya ako. Dahil hindi pa ako handang makita si Jessica na nakahiga sa kama ng hospital na walang malay. I even hide my image back to the Lee na nakilala nila not the Lee na kinakatakutan nila. I always alone and still thinking of Jessica if that she's awake at hindi nangyari ang lahat ng ito. Ano kaya kami ngayon? I heaved a deep, deep and deep sighed before my mind clears up at harapin ang naghihintay na kaparusahan sakin. I'm totally screwed up!

Tumulo ang paghuling luha ko kasabay ng pag-pikit ko sa aking mga mata. Hinihintay ko na lamang ang matulis at matalim na bagay na sasaksak at tatapos sa buhay ko. Dahil kulang pa ang buhay ko kabayaran sa lahat ng kagaguhang ginawa ko sa lahat ng taong nasaktan ko especially Jessica.

"I love you goodbye My Jessica. See you in my next life."

Pero imbis na maramdaman ko ang saksak sa aking katawan ay mas naramdaman ko ang sakit ng tenga ko sa biglaan sumigaw. What the fuck?

"UNOOOOOO!!!!"

Napadilat ako at nakita ko ang may kulay pulang buhok na kaibigan ni Jessica. I think and I assumed his name is Haru. Nilingon siya ni Uno.

"What is it this time?" Halata sa tono ng boses niya ang iritasyon.

Hinihingal siyang lumapit dito. Tumingin muna siya sa gawi ko at binalingan muli ang naiinip na ekspresyon ni Uno. He swallowed hard. "Jessica."

Napatayo ako sa narinig ko. Kinilabutan ako sa pagbanggit niya sa pangalan ni Jessica. Kinakabahan ako sa kung anuman ang balitang sasabihin niya.

"Nawawala si Jessica sa hospital!"

Halos manigas ako sa kinatatayuan ko at natuyuan na ng laway. Paano siya mawawala? Nabitawan ni Uno ang katanang hawak niya at galit na binalingan ako ng tingin.