SEALED ( Behind Those Tears Book 2)

Chapter 39- Bad

"I decline your offer." Kumunot ang noo ni Jordane habang inilalapag niya ng marahan ang ruler na hawak niya.

"I decline your decision too."

"What do you mean?"

"I got engaged last night. Hindi ko na pwedeng bawiin yun dahil pinirmahan ko na ang kontrata namin ni Joseph."

"Akala ko ba hahayaan mo muna akong mag-isip?"

"Ang tagal mo namang mag-isip! Tatlong araw na ang lumipas Dabi tapos ngayon mo pa babawiin?"

"Hindi ka nagbigay ng time limit Jordane." inis na sambit ko. " Kaya namin to without your help, I can do this without leaving him."

"Nag-iisip ka ba talaga o hindi? akala ko ba ay matalino ka? after all the invetigations you did to me?"

"Jordane!"

"No! call me Rence! si Rence lang ang hinahayaan kong tumawag sa akin sa pangalan kong yan."

"Okay Rence pero hindi pwede ito." tanggi ko. " I cant leave him alone!"

"So ganun? iipitin mo nalang si Rence sa kasong ito? You want to stay by his side and let him suffer? What kind of lover are you? selfish ka rin ah."

"Hindi ako selfish Rence naisip ko lang na marami pa kaming paraan para tulungan si Kuya Joden."

"You know what sobra ka na." itinulak niya ako kaya naman napaupo sa sahig. " Akala ko ba di mo sya mahal? akala ko ba klaro na ang lahat? Hindi rin siya mapapasaakin Dabi. I'm doing this for your godamn sake too. Could you please return the favor?"

"I cant return the favor Rence." saad ko bago tumayo ulit. Hinawakan niya naman ang balikat ko at niyugyog ako.

"Why Dabi?? Why? Why cant you return the favor?" sigaw niya sa akin.

"BECAUSE I LOVE HIM!" sigaw ko pabalik sakanya. Nanlalaki ang mga mata niyang nakatitig sa akin maya-maya pa ay sinampal niya ako. Napahawak ako sa pisngi ko. Ang sakit!

"dont go near him again." bilin niya sa akin. " kung ayaw mong bumaliktad ako sa inyo."

wala akong ibang nagawa kundi ang umiyak bago niya ako tuluyan iwan. Naglakad ako papunta sa library para hanapin yung librong ipinapahanap sa amin ni Prof. Redusta. Gustong gusto kong umiyak pa pero pinipigilan ko na. Ayokong may makakita sa namumugto kong mga mata.

" alone?" damn it! He's here again. Kaagad kong niligpit ang kakalapag ko lang na libro sa table at umalis. "why are you being distant to me?"

"Rence, nag-usap na tayo diba? If you're against with me being okay without you then wala na akong magagawa."

bigla niyang hinawakan ang braso ko at hinila ako sa pinakamalapit na cr.

"Rence ano ba!" piglas ko pero sadyang malakas talaga siya. Isinara niya ang pintuan at nilock pagkatapos ay kinorner ako sa may gilid.

"Bakit ka umiiwas? What's wrong with you? Hindi kita maintindihan! aren't we supposed to be helping each other for Joden's case?"

"Rence! tumigil ka na.."

"why? WHY WOULD I FUCKING DO THAT?" galit na galit na sabi niya.

"Rence hindi mo ba naiisip na sabit ka lang dito? ako lang ang nakasaksi sa nangyari. Hindi mo nakita ang buong pangyayari! pwede ka pang umatras dahil Rence ako lang naman talaga ang damay dito e. Hindi mo ako kailangang protektahan dahil kung meron mang dapat gumawa nun sa akin, si Denver dapat yun. Hindi ikaw! Kaya ano ba ang ginagawa mo? free yourself from me Rence! You dont need to fight for me kasi kaya ko ang sarili ko." tinulak ko siya kaya napaatras siya. " Wag mo ng ipagsiksikan ang sarili mo sa akin. Tama na Rence!"