SEALED ( Behind Those Tears Book 2)

Chapter 4: Deprivation

May maliit na handaan ang sumalubong sa akin sa bahay nung manalo ako. Tuwang tuwa sila mommy at proud na proud sa pagkakapanalo ko. They even prepared tarps and baloons. Masaya sa pakiramdam. Todo pa ang ngiti ko nun pero sa tuwing nasa school ako pakiramdam ko dinaya ako at pinagtripan. Natapakan yung pride ko sa ginawa niya. Kahit saang sulok may maririnig akong #kayananalodahilpinagbigyan. Nakakainis!

"Tanghaling tapat nakasimangot ka. What's wrong babe?"

"Babe. I deserved the title right? Kaya niya ako binoto ay dahil alam niyang mas okay ako sakanya.."

"Exactly.." sagot niya sabay hawi sa buhok kong halos natatakpan na yung mukha ko. Nasa library kasi kami ngayon. "Babe. You'll always be the best for me. Wag mo silang isipin. Ako lang dapat iniisip mo."

"Denver Tee!" Saway ko sakanya. "Pinagtitinginan tayo. Wag mo akong titigan ng ganyan.."

Medyo niluwangan niya ang tie ng uniform niya at inilayo sa akin ang librong binabasa ko. "And why? Bawal ko na ba titigan ang girlfriend ko kahit pinagtitinginan tayo?" Pinitik ko nga ang noo. "Aw. That hurts babe.."

"Lakas ng tama mo sa akin.." sabi ko. Sinulyapan ko siya pero ang mata ng loko nag aabang na sa akin.

"Well di ko yan tinatanggi.." sabi niya. Stop showing your dimples babe. Di ako makapagconcentrate may quiz pa kami mamaya. "Ihahatid kita sa inyo mamaya after practice. Wait for me okay?"

"Okay.. hmm babe?"

"Yes?"

"Stop being so handsome and adorable kapag nagpapractice ka. Nakakaselos!" Prangkang sabi ko. Parang baliw naman siyang ngumingiti. Baliw! Di yata makapaniwala.

"Gwapo ko talaga. Haha.." sira talaga to. "Stop being so pretty and bubbly too. Nakakaselos din.." this time di ko na alam kung pulang pula na yung mukha ko sa harapan niya.