The Opposites

Chapter 41: Rejected

A/N: Hi. Sorry po ngayon lang nakapag-update. Busy po kasi sa school kahit na ngayong nagkaroon ng APEC break. Itat-try ko pong dalasan yung update dito. *spoiler alert* konti na lang matatapos ko na rin to hahahaha pero depende pala kung makakapag-update ako madalas hahahaha. I love you guys, thank you sa nagbabasa nito <3 heartssss hahahaha enjoy reading chapter 41 :* <3

Chapter 41: Rejected

Steph's POV

"Dylan, si Daryle nakita ko. Siya ata yun, please I'll just talk to him." Ito yung sinabi ko kay Dylan alam kong naiintindihan niya ako kaya nginitian at tinanguan niya na lang ako bilang tugon niya sa sinabi ko.

I saw him walking alone and slow. Si Daryle. Mabagal na naglalakad na tipo bang para siyang nag-iisip o nalulungkot na ewan, he's just there walking alone and slow. Alone and slow. Tyaka ko naalala na hahabulin ko nga pala siya para makausap ko siya, para mas malinawan kami pareho, pero hindi muna sa ngayon dahil may kailangan pa akong gawin ng dapat wala pa siya muna sa akin, dahil mas mahihirapan lang si Dylan.

"Daryle.." I know I'm close enough para marinig niya yung pagtawag ko sa kaniya. Lumingon siya sa akin pero hindi siya lumapit.

"Alam kong nung madaling araw sinabi mo sa aking mahal mo ako, at ngayon nakita mo akong kayakap s--"

"You don't have to explain Gale." Yun lang ang sinabi niya at tyaka siya tumalikod. Pagkatalikod naman niya tyaka bumuhos yung malakas na ulan.

"Please Daryle, hear me out.." sabi ko, nakayuko na ako, wala kong pake kung ako na lang magisa dito alam kong malakas pa yung boses ko para marinig niya ako.

"It's hard to choose between you and Dylan. It's so hard. But I chose him because it's the right thing to do. Even if I love you, I need to choose him because he needs it. He just need to express the love he had for me, and what I need to do is to release him from the past." Umiiyak na ako kasi wala talaga akong naririnig na response kahit ano, mukha na ba akong tanga dito na nagpapaliwanag? Umaasang maririnig ako ng taong mahal ko at maniniwala siya sa mga sinabi ko? Naghihintay ako, nakatayo at nakayuko parin ako sa gitna ng daan habang bumubuhos ang malakas na ulan.

Wala parin, matagal tagal na rin akong nakatayo pero wala paring nagsasalita. Nawawalan na ako ng pag-asa kaya napa-hagulgol na ako at hinayaan ko na lang yung sarili kong bumagsak sa daan sa ilalim ng ulan ngayon. Pero hindi ako nahulog ng tuluyan, may sumalo sa akin at yakap yakap niya ako.

"Hush down Gale, I'm sorry dahil pinaghintay kita dun ng nakatayo, I thought pagkatapos mong sabihin yun aalis ka na pero naghintay ka. Naiintindihan ko yung desisyon na ginawa mo. I'll wait for you. I'll wait Gale. I swear I will wait. I love you too" Naiyak ako lalo at niyakap niya ako ng mas mahigpit pa.

"Shhh, Gale. Stop crying." Tumango lang naman ako pero naiiyak parin ako. Nasabi ko na sa kanya. Na mahal ko siya. Alam na niya pero hindi parin kami pwede dahil kailangan ko pang tulungan si Dylan. I still need to help him free himself from the past that he's locked in. Sana mahintay pa ako ni Daryle hanggang sa matapos lahat to. Isa lang ang panghahawakan ko yun yung sinabi niyang mahal niya ako. Pero kung kami talaga kami talaga, kung hindi? I guess he will be just part of my life where I will learn from pain again. Pero pinagdadasal ko na sana si Daryle na. Na lahat ng to pagsubok lang, kasi hindi ko na ata kakayanin na sumugal pa ulit kapag nawala sa akin si Daryle ngayon.

*

Maaga aga akong nagising ngayon. May lakad kasi ako eh, well things are getting normal today wala namang ibang nangyayari, kaya pumayag na rin ako sa alok niya. Papunta ako ng mall ngayon, to meet Dylan. Yes, si Dylan. Siya yung nag-aya eh, kain daw kami sa labas. Sasama nga dapat sila Sheilah pero hindi ko na pinasama dahil baka awayin lang nila si Dylan kapag inatake sila ng kabaliwan. Alam na kasi nila yung nangyari kahapon, alam agad nila ayoko naman kasing itago pa. at nalaman laman ko na sila pala yung dahilan kung bakit narealize naming ni Daryle yung feelings namin para sa isa't isa. Sila yung nagplano lahat, pati yung scene kay Jane. Jusko akala ko naman may karibal ako kay Daryle. Hahahaha, anyway andito na ako sa loob ng mall at hinahanap ko na lang si Dylan.

"Hi babe" Sabi ni well sino pa ba? Si Dylan malamang. Naka-back hug sa akin.

"Bitaw nga, tara na kain na tayo." Pasungit na sabi ko sa kanya.

"Ang sungit naman ng babe ko." Sabi pa niya habang naka-pout siya kaya naman kinurot ko yung pisngi niya. Nagpapa-cute pa kasi eh hahahaha.

"Ah-rrray naman b-babe mashakeeet" Hahaha nakakatawa yung itsura niya, binitiwan ko na baka mamula pa pisngi nito. Tyaka naman ako tumakbo papunta sa mcdo, nakakamiss na kasing kumain doon.

"Sigurado ka dito mo gusto kumain?" tanong niya sa akin.

"Oo naman, ano ka ba." Sabi ko sa kanya tyaka umirap. Ang arte mcdo lang eh sus.

"Hello miss Stephanie sikat po 'tong kasama mo baka magulat ka na lang wala na ko sa gilid mo dahil nakidnap na ako ng fans ko." Sabi niya na ikinatawa ko.

"Oh bat ka natawa?" Sabi pa nito sa akin

"Ang kapal lang naman po kasi ng mukha mo. Edi ikaw na sikat. Jusko nadadala ka lang naman ng pangalan ng banda niyo pati sila sila na kabanda mo, ikaw kaya yung pinaka-hindi kilala sa kanila." Pang-iinis ko pa sa kanya.

"Ah ganon? Sige ganyan ka ha? Baka gusto mong magpasikatan tayo dito. Paramihan ng lalapit sa atin." Sabi niya sa akin at natawa na naman ako.

"Sigurado ka ba dyan? Kasi ako sikat ako kahit walang banda. Eh ikaw? Hahaha, may makakakilala kaya sayo dito?" Pangaasar ko pa lalo sa kanya at nginitian lang ako at sinenyasan na simulan na naming yung dare game kuno niya kaya tumawa na lang ako at lumayo ng konti sa kanya.

Ako, easy easy lang nagkukunwaring nawawala dahil sigurado akong may lalapit sa akin na lalaki. Well, I know the tactics hahahaha. Samantalang yung kasama ko ayun puro pagwapo, parang wala naman ata siyang fans dito hahahahaha.

In the end nag-tie lang kami hahahaha, I got 15 boys same as him with 15 girls. Hahahaha, yun daw ba yung maraming fans? Naka-15 lang? sus naman hahahahahaha. Actually panalo sana ako, kaso iniwasan ko kasi yung iba kasi mukhang mababastos lang ako kaya ako na mismo umiwas baka masapak ko pa siya or worse baka si Dylan yung sumugod hahaha, ang sarap asarin nitong katabi ko sa kotse. Nagtataka pa siya bakit daw tie lang kami. Sus kala mo talaga hahahaha, I'll enjoy these days I have with him. He's fun to be with anyway.