The Opposites

Chapter 24: Dylan Quijano

Adnelgaividlab, here's an update again for you. HAHAHA. Napapabilis tuloy yung update ko dahil sayo. XD

Chapter 24: Dylan Quijano

DYLAN'S POV

I'm Dylan Quijano.

Stunning. Gwapo. Mayaman. Mabait. Charming. Habulin ng babae at ako lang naman ang bassist ng bandang Polarity. I can have and bed any girl I want, but there this girl who doesn't know me. Even my band she don't know. Kahit isang bagay lang hindi niya alam sa akin. I wonder if she's an alien or what. Hindi ako playboy, but I have my needs as a guy. Believe me, kahit gasgas na yang line na yan, eh yan ang totoo eh. Oh, I remember I had bed that girl na pala, pero nawala rin siya agad ng parang bula noon [Chapter 1 po ito.]. May kumalat ding picture naming dalawa sa facebook. I thought makakakuha ako ng reaksyon from her na parang "OMG! OMG! I have bedded already the famous bassist of Polarity?! Emeghed!" Things like that, but there's no comment or what. That made me want to know this girl named Stephanie Gale Sy.

Kaya, yung tipong kahit pagpapaligaw sa pinsan kong si Ivan eh ipinagawa kong favor sa kaniya. Pero di ako sigurado kung ginawa niya nga ba. Until I just found myself one day calling an investigator to investigate Stephanie. Still, wala parin akong nakuhang mas malalim about her. All I know is her name, her age, her university and the fact that she's a playgirl, she visits bar and she's a hard drinker. Nothing more nothing less.

Nalaman ko naring merong contest sa university nila and it will be held tomorrow. Maggeguest kami dun pero wala pang nakakaalam. I want it to be a surprise. Kinakantyawan na nga ako ng mga bandmates ko na masiyado na daw akong natamaan kay Stephanie. So what right? I just knew na mahal ko na siya, kahit sa pictures ko lang siya nakikita. She's beautiful the way she laughs and everything she does.

I love her but I also love another girl. A girl from my past, way back in childhood times. I know it sounds impossible to love two person at once, but it's happening now to me so after it is possible.

Anyway, nasa mall nga pala ako. Wala lang, trip lang. Walang magawa eh. Tinatanong niyo siguro kung nakadisguise ako? Well not. Hindi uso sa akin yun. Kaya sa aming lahat sa banda ako ang pinakaclose sa fans.

Nagiikot lang ako hanggang sa may mabangga ako.

"Watch where you are going, dimwit."

"S-steph?" Shit. Nauutal pa ako. I know it's her. Tanda ko pa ang boses niya. Napahinto siya pero hindi niya ako nilingon, pero may binulong siya na narinig ko.

"One of my creepy admirers again? Tch." sabi niya. Well, mukhang totoo nga na playgirl siya. By means of her words. Haha! Amazing.

I watch her as she walks away from me. Even the way she walk it's so beautiful. She's simple yet sophisticated. Ang gulo ko no? Hahaha! Anyway, I didn't bother to follow her. Alam ko naman kasing magkikita kami bukas. Kakausapin ko siya bukas. I know hindi siya makakatanggi sa paguusapan namin.

Nagtuloy tuloy lang ang pagikot ko sa mall. Tinitignan parin ako ng tao pero they manage to stay away from me. Kahit kasi kitang kita na nila ako eh ayaw nila akong lapitan dahil ginagalang daw nila ako. Para lang akong diyos hindi ba? Ito ang nakakainis sa pagiging sikat. Sinasamba ka, pinagkakaguluhan. Although sometimes nakakaoverwhelm siya, pero kapag sobra nakakairita na. Alam naman nila yan dahil nakalagay sa mga nagbablog sa akin yun.