Bazı bedenler birbirine yasaktır. Bazı gözyaşları sadece insanın kendi görebilceği kadardır ve bazı aşklar sadece bir kişiyi yakacak kadar ateşe sahiptir. Yanan ben oldum. Ben de zamanın da yandım. Cayır cayır yandığımı gördükleri halde bir su dökenim bile olmadı. Anlasınlar istedim, duysunlar istedim, ama olmadı. Anlatmak istedim anlayan olmadı. Avazım çıktığı kadar bağırdım, haykırdım bu sefer de duyan olmadı. Ben cayır cayır yandım. Yana yana kül oldum. Kül olan bir daha nasıl alevlensin ki? Zor. Şimdi ruhum ve bedenim külden ibaret. Hayallerim de kül oldu. Hayallerimin suya düşmesini tercih ederdim, ama suya düşmek yerine onlar da benimle birlikti yandı. Kalbim yandı, ruhum yandı, yüreğim yandı, canım yandı anlayan olmadı, zerre hisseden bile olmadı. Yanan ben oldum. Onca çabaya rağmen yine de elimden tutan olmadı, ben de kendimi susmalara bıraktım. Kendi yanışımı izledim. Ben de yandım. Ne gören oldu, ne duyan oldu. Susmak benim tercihim değildi, susmaya mecbur bırakıldım. Şimdi ise göğüs kafesimde bir yangın var, Allah'tan önceden tecrübem var ne kadar bağrınsam da yırtınsam da ne duyan oluyor ne gören. Bu yangın ne zaman söndürülür bilmiyorum. Gözyaşlarımın bir etkisi de olmuyor artık bu yangının sönmesi için. Yine bıraktım kendimi susmalara, susuyorum. Yana yana susuyorum.
