Bölüm Şarkısı: Yalın - Yasaklandın..
Bazen öyle bir an gelir ki insan sığınak ister, sadece sığınmak. Bir insana, bir limana, kendini teslim edeceği bi yere..
Ben de istedim ama olmadı. Olmayınca olmuyormuş meğer anlamış oldum. Aslında ben kendimi sığdırmak istedim. Sevdiğim adamın kalbinin bir köşesine sığdırıp öylece kalmak istedim. Sanırım yapamadım. Ben sadece dışardan kalbine sığdırdığı ya da sığdırmaya çalıştığı insanları izleyen bir figüran olabildim. Ondan öteye de gidemedim sadece. Zaten ben ondan hiç gidememiştim. Benden öyle bir gitti ki, anlayamadı bunu. 'Ondan Öteye' gidemedim hiç halbuki gitmem için yollarıma alfalt döktüğünü bile hatırlarım. Gitmem için asfaltlar dökerken, bile ellerinin güzelliğini izleyip gidemediğim kalakaldığım zamanlar da oldu. Çabalamak, çabaladıkça bir sonuca varamamak.. Belki de insanın en çok canını acıtan şeylerden biri de budur. Kendimi bir türlü sığdıramadığım kalbini bile yüzsüzlük yapıp defalarca o kapıyı çaldım. Hatta bir elimde bira bir elimde sigara kapının eşiğinde sabahladığım bile bilirim. Hayal kırıklığına uğradım, yolun sonuna geldiğimi anladım. En sonunda o kapıyı kırdım. Kendi kalbini bile terketmişti. Başka kalplere doğru yolculuğa çıkmıştı, belliydi. İçimden "uğurlar olsun" demekten başka yapacağım bir şey olmadığını anladım. Ve bir daha dönmemek üzere gitmem gerekiyordu, biliyordum. Ama bu sefer kendi yollarıma alfaltı ellerim kanaya kanaya, canım yana yana döşedim. Ve o yoldan bir elimde sigara ve bir şarkı eşliğin de ilerledim. Yürüyerekte değil koşa koşa...
Şimdiler de ise o defalarca okuduğum hatta satırlarını bile ezberlediğim , en sonunda da ders çıkardığım bir kitap benim için. Onunla benziyorduk. Birbirimize acı çektiriyorduk, özgürlüğümüz bile birer acıydı bizim için. İkimizde durmadan okurduk ben onu yani en sevdiğim kitabı okurdum. O ise canımı okumaktan ilere gidemedi.
Gitmeyi çok iyi yapardı defalarca arkasına bile bakmayarak gittiğini de bilirim.
Ben ise onun adımlarını saya saya matematiğimi geliştirdim.
Pes etmeyi sevmezdim ama kabullendim ve bende ondan gittim. Gitmek daha önce hiç bir insana bu kadar yakışmadı, eminim. O gittiğimi bile farketmedi. Yok oluşumun farkına varıp, varlığımı aramaya bile tenezzül etmediğini de bilirim.
Aslında ben çok şey bilirim.
Ben onu iyi bilirim.
Beni görmeyen gözlerini bilirim.
Tercih edilmeyişimi bilirim.
Bana kör olan kalbini bilirim.
Ve ben en sonunda ondan öteye gittiğimi de iyi bilirim.
