Selinden;
Tam bir hafta oldu ama ali ne arayıp ne de sordu.Tamam arama bizi dedim ama insan merak eder annemi arar bir şey yapar ama yapmadı.Bir haftadır sesini duymuyorum,gözlerine bakamıyorum..Onu özledim evet ama dönmeyeceğim.Bir haftadır arayıp sormadı demek ki hiç umrun da değiliz.Kimiz ki biz? Kimiz?.Düzgün yemek yiyemiyorum,berki güzel emziremiyorumHepsi onun yüzünden.Bir anda ne oldu ne değişti anlamıyorum.Benden nasıl bu kadar soğudu,vazgeçti..Oysa ben ona bu kadar aşıkken onun beni yok sayması..Kalbimi acıttı...
Aliden;
Bir haftadır selini aramıyorum,merak ediyorum ama korkuyorum tepkisinden.Ona böyle davranmamalıydım hele ki saçma sapan bir nedenden.Ben karıma aşığım..Böyle bir şey yok...Olmuyor ama olmuyor düşünmeden edemiyorum aklımdan çıkmıyordu o kız..Hapisane yeşil gözlü,uzun saçlı ,güzel suratlı kız..Ne oluyordu bana? Sadece bir iki defa gördüm.Onu da iki saniye bir şey...Hayır sadece bir saçmalık bu ..Benim dünyalardan çok sevdiğim ve güzeller güzeli bir karım ,bir de ikimize benzeyen bir oğlum vardı.Bu saçmalık,aptallıktı.Sadece ufak bir hoşlantıydı belki..Uzun zaman selinden ayrı kalınca ne yapacağımı şaşırdım belki de?Ona kendimi affettirmeliydim..Onsuzluk uzay boşluğun da kaybolup gitmek gibi..
Üzerime montumu alıp dışarıya çıktım.İlk önce çiçekciye gittim.Selinin en sevdiği çiçeklerden birer demet toplattırdım ve aldım..Arabama binip annesinin evine doğru geldiğim de durdum ve indim.Kapıya geldiğim de derince bir nefes alarak zile bastım.Gözlerimi istemsiz olarak kapatmıştı.Kapının açılma sesi ile gözlerimi açıp kapıya baktım.Kapıyı selin açmıştı.Elim de ki çiçeklere ve bana şaşkınca bakıyordu..Bu hallerini bile özledim.
S: Ne arıyorsun burada? Hemen git buradan.
A: Senin için geldim selin,lütfen dinle beni.Çok üzgünüm bak saçma sapan davrandığım farkındayım ve pişmanim .Lütfen beni affet?
S: Ali git burada,sence o kadar kolay mı? Canımı bu kadar yakmışken bir çiçek ile gelip özür diliyorsun affet diyorsun.Kolay mı ali?Kalbimi kırdın-bardak değil.
A: Biliyorum ve emin ol bunu telafi edeceğim ama lütfen affet.Evimize dönelim.Çok özledim seni selin.Kokunu,gülüşünü her şeyini çok özledim.Bir hafta zülüm gibi geçti.
S: Neden aramadın hiç? Madem özlüyorsun niye aramıyorsun ali? Git artık daha fazla kandırma beni.
A: Hayır asla kandırmıyorum seni.Aramadım çünkü korktum,tepkinden korktum.Ama bak şimdi buradayım geldim?
S: Boşa zahmet ettin git buradan ali.
A: Sen gelmeden gitmeyeceğim.
S: Gelmeyeceğim git !Yağmur bastıracak.Evine git.
A: Elimi tut birlikte gidelim.
S: Sana gelmeyeceğim dedim !!Defol git buradan ! diyerek kapıyı suratıma kapattı.Gitmeeyecektim ne olursa olsun vazgeçmeyecektim .Karımı almadan hiç bir yere gitmeyecektim.Kapının oradan uzaklaşarak çimlerin olduğu yere geldim ve çiçekleri yere bırakıp bende yere oturup bekledim..Selinin odası tam karşımda duruyordu ama perdeleri kapalıydı..Hafifden yüzümde bir ıslaklık hissettim,baktığım da yağmur yağmaya başlamıştı.Bu bir şeyi değiştirmez.Ben buradan tek gitmeyecektim..Yağmur hızlanmaya başlamıştı.Üzerime ,üzerime yağıyordu.Bu umrum da değildi.Pencereye baktığım da selin bana bakıyordu..Suratında ki ifadeyi çözemiyordum.Acıyormuydu bana?Yağmur daha çok şiddetlenmeye başlamıştım,biraz da üşümüştüm.Ama benim adım Ali Mertoğluysa karımı almadan buradan gitmeyecektim..Yağmur bardakdan boşalırcasına üzerime yağıyordu..Seline aldığım çiçekleri elime alıp kucağıma koydum.Islanmış yapraklarını tek tek koparırken önüm de bir çift ayak belirdi.Kafa mı kaldırdığım da bu selindi!Gülümseyerek ayağa kaltığım da dur işareti yaptı.
S:Seni affetmedim sadece hasta olmanı istemiyorum o yüzden içeri gel.Yağmur dinince de defolup gideceksin !..
A: O zaman gelmiyorum.Burada kalacağım.Üşütmek filan da hiç sikim de değil!Sen beni affedene kadar gitmeyeceğim!!
Bir şey demeden yanımdan uzaklaştığın da sadece arkasından bakabilmiştim..Ardından ise bir hapşuruk!
