de stad van Elfen I

Hoofdstuk 28

Als ik het erf op rij zie ik een vrouw voor het raam staan, maar binnen een paar seconden is ze alweer weg.
Ik stap af en laat shadow achter bij het hek. Ik loop naar de voordeur,aar voor ik aan wil kloppen gaat deze al open.
In de deuropening staat een slanke elegante vrouw met hetzelfde rode haar als ik tot aan haar middel.
Ze heeft een simpele broek aan met een zwart T-shirt.
"Laura?"
Het verbaasd mij dat ze mij gelijk herkend.
"Hey, tante Edith." ze loopt naar mij toe en omhelsd mij. Ze ruikt naar het bos en naar... Bloed.
"Ik heb nooit gedacht dat ik jou ooit nog zou zien, kom binnen!" ik loop naar binnen en kom in een lichte gang. Er zitten een paar lichte, houte deuren in. Edith loopt mij voor naar de eerste deur die leid naar de woonkamer. Hij is verbazingwekkend licht en er staat een lichte bank met een houten tafel, een grote boekenkast met ontelbaar veel boeken en aan de linkerkant grenst een open keuken.
De keuken is wit met een kleine eettafel en witte stoeltjes.
"Wil je wat drinken?" ik knik en ze geeft mij wat thee.
We gaan zitten en we kijken elkaar een tijdje zwijgend aan.
"Hoe gaat het met je?" vraagt ze dan. Ik knik. "Goed..." we zijn weer even stil.
"Hoe heb je mij gevonden? Je bent hier maar 1 keer geweest..." " ik heb een goed geheugen." zeg ik glimlachend. Daarna kom ik gelijk ter zake. "Weet je waar mijn ouders zijn. Een vriendin van mij zei dat mijn moeder hier schijnbaar ook ergens woont."
Mijn tante knikt. "Je moeder woont dieper de bergen in, een dag rijden hier vandaan.
Je vader... Ik heb geen idee.
Sofie vertelde mij dat je vader eens boodschappen ging doen in het dorp hier in de buurt en dat hij nooit meer is terug gekomen."
Ik slik.
Waar zou hij heen zijn gegaan?