de stad van Elfen I

Hoofdstuk 21

Idee...
Ik ga snel overeind zitten en pak Maria haar schouders vast. "Ik... Ik weet het weer!" "wat?" vraagt ze geschrokken. "Alles!"
Maria's mond valt open van verbazing.
"Serieus?" ik knik uitbundig. Maria glimlacht. "Gelukkig, ik was al bang dat het nooit zou gebeuren."
De zuster komt aangelopen. Ik vertel haar niet dat ik alles weer weet, maar zeg dat ik mij weer beter voel.
Na wat kleine onderzoekjes wordt ik ontslagen uit de ziekenzaal en loop ik met Maria wat te slenteren door de gangen.
We zweigen een tijdje, maar dan vraagt ze: "en?"
Ik kijk haar vragend aan. "Weet je wat je bent?"
We gaan zitten in een gang met een paar banken, waar niemand is.
"Ehh... Ja..."
Ik peinig mijn hersens.
Ik ben de dochter van een vampier en een elf, wat eigenlijk verboden is...
"Ik...ik... Ik ben de dochter van een vampier en elf, maar ben door hen achtergelaten bij een weeshuis."
Maria is nu degene die mij aanstaart met open mond.
"Serieus?" ik knik en kijk naar de grond.
Maria is even sprakeloos. "Nou we weten in iedergeval wie je bent nu."
Ik denk even na. "Zouden mijn ouders nog leven?" vraag ik mij hardop af.
"Ik heb geen idee. Ik kan een keer voor je kijken..."
"Dat zou heel fijn zijn." "weet je ook hoe ze heten?"
"Mijn moeder heet Sofie, zij is vampier. Mijn vader heet Arthur, hij is een elf. Meer weet ik eigenlijk niet.
Mijn achternaam is Moore, maar ik weet niet of mijn ouders dezelfde achternaam hebben."
Maria geeft mij een knipoog. "Ik zal kijken wat ik kan doen, ik zie je tijdens het avond eten wel weer." zegt ze en ze loopt weg. Ik blijf zitten, want ik heb geen idee wat ik moet doen.
De rest van de dag slenter ik maar weer eens door de gangen.
Het is erg wennen dat ik nu ineens zo veel weet en het voelt raar.
Na een tijdje plof ik in een stoel in de bibliotheek en denk na.
Als mijn ouders niet meer zouden leven, zou ik toch nog wel een ander familielid hebben?