KÜÇÜĞÜM

Yenge...

Merhaba arkadaşlar :D

Hikayem ile ilgili bir açıklama yapmak istiyorum.

Hikayeyi silmeyeceğim ya da yazmayı bırakmayacağım ama oy ve yorum sayısına göre yeni bir bölüm ekleyeceğim artık. Vote ve yorumlarınızı eksik etmeyin lütfen :D

Keyifli okumalar canlarım...

Barlas Alya ve Bora 15 dakika içinde eve varmışlardı. Geldiklerinde Alya odasına çıkıp üstündeki kıyafeti çıkarttı. Bora ve Barlas ise yorgunlukla kendilerini koltuklara attılar. Alya eşofmanlarını giyip aşağı indiğinde ikisinin de koltuklara yayıldığını görünce tekli koltuğa geçmek zorunda kalmıştı. Fakat tam otururken Bora'nın sesini duymasıyla dikkatini ona verdi.

''Alya bana atıştırmalık bir şeyler hazırlar mısın? Bu soğuk nevale beni acil çağırınca yemek yemeden çıktım geldim.'' Dedi. Alya gülerek kalkıyordu ki Barlas'ın konuşmasıyla onu dinlemeye başladı.

''Kalk kendi yemeğini kendin hazırla. Kız senin hizmetçin mi sanki.'' Diyerek çıkışmıştı. Alya hemen konuşarak olaya müdahale etti.

'' Rica etti ne var bunda. Gidip hazırlarım ben hemen.'' dediğinde Bora Barlas'a bakıp sinsi gülüşünü yüzüne yaydı ve tekrardan Alya'ya döndü.

''Bitanesin sen bitane.'' Diyerek Alya'ya içten bir gülümseme göndermişti. Alya gülerek mutfağa gittiğinde Bora yine gevezeliğe başlamıştı.

''Ne oldu kıskandın mı Barlascık.'' Diyerek kahkaha atmıştı. Barlas gözlerini Bora'ya dikmiş kızgın bakışlar atıyordu.

''Saçmalama Bora.'' Diyerek umursamamış gibi önüne dönmüştü ama Bora susmamıştı.

''Tamam ben aldım cevabımı. Dünya ahiret yengem bundan sonra.'' Diyerek kızlara karizmatik gelen ama Barlas'ın en sevmediği gıcık gülümsemesini yüzüne yaymıştı. Barlas daha fazla dinlememek için hızla ayağı kalkmış ve Bora'nın üzerine yürümeye başlamıştı.

''Bence kaç kaçabildiğin kadar. Çünkü yakalarsam bırakmam biliyorsun.'' Dediğinde Bora'nın gülen yüzü solmuş ciddi biri ifadeyle ona Doğru gelen Barlas'a bakarak konuşmaya başlamış ve aynı zamanda oda kalkıp mutfağa doğru hızlı adımlarla ilerlemeye başlamıştı. Yakalarsa ne olacağını biliyordu çünkü ama yinede diline hakim olamadı.

'' Anladım ki ben. O yüzden inkar etme.'' Diyerek mutfağa doğru koşmaya başlamıştı. En azından Alya'nın yanında bir şey yapamazdı.

Alya ise onlar içerideyken Bora'ya sandviç hazırlıyordu. Bir tanesi yetmez diye iki tane hazırlamıştı. Eline alıp içeri götürecekti ki mutfağa koşarak giren Bora'yı fark etti. Ona doğru döndüğünde Bora hızla Alya'nın arkasına geçip kollarından tutmuştu. Alya ne yapıyorsun diyecekti ki yine içeri bir hışımla giren Barlas'ı gördü. Bora Alya'nın arkasında saklanmaya çalışıp bağırarak konuşmaya başlamıştı.

''yenge kurtar beni nolur!'' dediği anda Alya Bora'nın ne dediğini algılamaya çalışıyordu. Barlas Alya'nın arkasına saklanan Bora'yı yakalamaya çalıştıkça Bora kızı önüne siper ediyordu. Alya bir anda bağırmaya başladı.

''Yeteeerr! Ne oluyor ya. Ne yengesinden bahsediyorsun? Bıraksana beni!'' demişti. Kızın bağırmasıyla birlikte Barlas olduğu yerde durmuştu. Bora hala Alya'yı çekiştirdiği için Alya sinirlendi ve hızla kollarını Bora'dan çekip ona doğru döndü.

''Çocuklaşma Bora. Çabuk salona geç!'' bağırarak söylemişti yine. Bora'da onun dediğini yerine getirip salona doğru yürümeye başlamıştı. Çünkü bu çocuk ancak bağırınca dediğini yerine getiriyordu. Sorar gözlerle Barlas'a baktığında Barlas'ın hiç bir şey söylemeye niyeti olmadığı gördü. Sorduğu soruların cevabını alamadığı için sinirlenerek Barlas'ı orada bıraktı ve sandviçleri alıp Alya'da salona geçti. Bora'nın yine koltuğa yayılmış olduğunu görerek sinirini ondan çıkarmak istedi.