FD40

10 1 0
                                    

>>Unknown Feeling<<

______________________________________
______________________________________
______________________________________

"Besh tulala ka dyan?"

Gross.I only I could remember nothing para hindi ako nagkakaganito.Why is he acting like that?

"Besh!"

Ugggh.That's it.Im sealed in frustration.And fucking shit.Why do I act so affected.Malay ko ba kung namali lang sya ng term na ginamit.Ako pa assumera.

"IRISSSSS!!!"

"What da---oww.Are you saying something?"I raise up my two fingers ang mouthed peace into Zsaine.AwwcH.Muka syang mangangain.

"Wala.Wala naman.Tss"sarkastiko nyang saad at umirap pa.

Nagulo ko ang buhok ko.Kasi naman si Jayden e.

Nangalumbaba ulit ako at bumalik sa pagdadaydream.Hayy naalala ko nanaman yun.

Flashback

He insisted na ihahatid na nya ako sa dorm ko.Nahilo nga kasi ako diba?

"Ahh.Sige kaya ko na ngang pumunta.Malapit na naman oh.Bumalik ka na at magklase ka na"

"Nope.I guess you can't"

"K-kaya ko na nga---"

And that was the end of my noisiness.He carried me like a newly wed bride.Feeling ko tuloy namumula ako.

"You're so hard-headed kid"

He carried me hanggang sa mabuksan na nya yung dorm ko.Inilapag nya ako sa kama ko.Umupo muna ako para tanggalin yung school shoes ko.Mamaya na siguro yung uniform.

Tumingin ako sa kanya at sya rin tinitigan ako na parang nagsasabing. 'Sleep' hayy.Ang sungit naman ng aura nya.

"Hindi ako inaantok" may pagkayamot kong saad.

"But you need to rest.Bukas ka na pumasok"

"But---"

"No buts.Just sleep"may pagbabanta nyang sabi.

"Sabi ko nga matutulig na eh"

Natakot nman daw ako pano parang mangangain yung boses nya.Parang lalamunin ako ng nagbabagang apoy kapag hindi ko ginawa.

Tumagilid ako sa kama ko at nagkumot hanggang sa beywang ko lang.

Lumingon ako sakanya nang may maalala ako.

"P-pwede ka ng umalis.Dito na ako oh"

Umiling-iling sya na parang bata.Jusko!!Baliw na ba sya?

"I don't trust you.Baka pagkaalis ko gumapang ka palabas at magpilit na pumasok".

Napakamot nalang ako ng ulo.Bumalik ako sa pagkakatagilid at pinilit kong madalaw ako ng antok.Huhu.Gusto kong matulog pero ayaw ng isip ko.Ano ba naman yan?!

I thought it taked almost an hour bago ako dalawin ng antok.Kanina pa ako hindi gumagalaw para lang antukin ako.

I heard a soft screech from the couch he was sitting.Tumayo sya.Akala ko aalis na sya pero naramdaman kong tumungo sya sa direksyon kung san ako nakaharap.Bakit kaya?

Then suddenly I felt his hand struggling some strands of my hair.

And then whisper.

"Ang lakas mo talaga saakin noh?" He sighed. "Simula pa noong bata pa tayo hanggang ngayon" he chuckled softly.Its unusual!

I remained pretending that Im sleeping.

"Kaya siguro hindi na ako magtataka king isang araw nahulog na pala ako sayo".My heartbeats went so fast.Parang nagkakarera.Jusko!!Ano ba yung sinabi nya.

And sonething soft yet warm touches my forehead.He planted a soft kiss on my forehead.At tuluyan na ngang nagwala ang puso ko.

And then he left.

End of Flashback

At yung ang dahilan kung bakit lutang ako ngayon.

_________________________________________

Vote or comment!!:)

~Little_BlueCat

Fading DarknessTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon