Fading Darkness

FD46

>>Her Long Lost Iersh<<

______________________________________
______________________________________
______________________________________

IRIS

Another day has come.It's Wednesday and it's sports fest day.Lalaro nga pala ako nakalimutan ko.And I think it's time to get ready.It's already 10 in the morning.

***

I just wear my shorts,shirt with my number and my surname at the back.Of course I wear kneepad.Mahirap na pag nasugatan.Bawal pa namang gumamit ng powers.I tied my hair into a messy bun kahit na mamasa-masa pa.

And then I set out.Wala akong kasabay dahil pag school fest,asahan mong laging wala si Zsaine.Maybe first honor nanaman sya sa bleachers na kala mo timang na may hawak pang banner na may nakalagay na 'Go Besh!!You can do it'.

I was just dribbling my ball when somebody get it from me at tumakbo ito habang idinidribble yung volleyball.

"Heyy!!"i ran after him.

Hanggang sa mapagod ako.Napaupo ako sa may ground.HuhuT__T .Pagod na ako!:(

"Hey.Eto na yung bola mo oh!"

I look at him and...

and..

.
.

and..

"Bata yung totoo?Ang baduy kaya ng barbie.Superman nalang oh kaya batman!"

:(

"Gushtu mo larhuu tayu?(^__^)"

"Shige ba.Anong larhu?"

Napahawak ako sa sentido ko.Ang sakit ng ulo ko.Parang may bigla akong naalala.May nagflashback at parang nakita ko na ito minsan.

"Haha takot ka pala eh!"

.

"Ugggh!!"

"Iris?"

.
.

"Ish..."

.
.

"Uggghh!!aaahh!!ang sakit@0@ "

.
.

And then all went black.

***

Nagising ako na nasa clinic bed nanaman.Palagi nalang ba ako dito?Destinasyon ko ba talaga to?Teka anong nangyari.

Yung tungkol nanaman dun kay.
.
.
.

Fierce..

"Iris.G-gising ka na pala".

Tumigin ako sa mga mata ni Jayden.The way he looks at me.The way he treated me.

Is not like the cold treatment he is giving to others.

His face.His messy hair.
.
.

His eyes.Fiercely looking straightly to me.

Sa hindi ko malamang dahilan biglang tumulo ang mga luha sa mga mata ko...

"H-hey.Why are you crying?"

*sniff sniff*

"Hey".

*sniff sniff*

Umupo sya sa tabi ko at hinimas-himas ang likod ko.

Bakit ganon?Bakit ngayon ko lang narealize na magkaparehong-magkapareho sya,si Jayden at si Fierce?

May hindi ba ako alam?May nangyari ba noong kabataan ko na hindi ko maalala ngayon?Bakit ganun?!Feeling ko isa akong puzzle na hindi mabuo-buo.I feel incomplete.Bakit ang dami ko yatang hindi alam.?

*sniff sniff*

If only I have my parents edi sana may mapagtatanungan ako.

Kaso wala na sila.At hindi ko alam kung bakit sila namatay.I'm senseless.

"Sshh"he hushed.

*sniff*

"Jayden?"

.
.

"Hmm?"

*sniff*

I held his hand.Medyo nagulat pa sya sa ginawa ko.Ako din nagulat because the moment I touched his hand,I feel connected.And there went the memories again.Keep flashing.

And this time.Hindi na ako nagdadalawang isip.

May iilang piraso akong nabuo sa sarili ko.

That children...

.
.

Yung dati nang bumabagabag saakin dahil sa panaginip ko.

.
.

Yung kanina..

.
.

At yung ngayon..

.

I'm the little girl named Ish and this man beside me is .
.

"Iris?May problema ba"

I smiled.

And hug him tight.A hug of longing.

"I-iris...".
.
.

"I missed you..."

"H-huh?"

.
.

"I missed you Iersh?"

______________________________________

Hayyy.Ayos lang ba tong chapter na ito?Hindi ba masyadong corny?Haha half recognition palang yan.Hindi pa yan hundred percent.(^__^).

Pasensya na po kung lame masyado.Or masyadong common.Ang totoo kasi nyan,kumukuha ako ng ideas sa mga fantasy stories na nababasa ko.Hehe!

Thank you po sa readers.Keep supporting!:)

~Little_BlueCat