Yaya for Mr. Richards

Chapter 36

SEAN'S POV

Seeing her this close to someone else. Pains me.

Parang nakakapagselos lang naman eh. Pero sabagay ako ay hanggang tingin lang sa kanya this past few years. I can't even help her with that Mang Jose and her daily needs.

Wala akong magawa at hindi ko sya malapitan. Sabi kasi ni...

"So... Sorry." narinig kong sabi ni Rose. Ginantihan na din nito ang yakap kay Alden.

"No worries. Are you ok? Pansin ko lagi tayong madalas sa hospital ha?" biro sa kanya nung Alden.

Rose chuckle a bit then just nod at him.

"Kelan ka pa dito? Hindi mo man lang kami ininform pati si mama nagaalala." umupo na ito katabi ni Rise at parang silang dalawa lang ang nandidito sa kwarto.
"Actually 4 days na. Kakagising ko lang din kanina. Di ko nga alam kung bakit eh?" pagtataka ni Rose. But we cant tell her na may amnesia sya at baka itanong nya ang past memories nya.

"Really?" sabi nung Alden at inalis nito ang tingin kay Rose at tumingin sa amin ni Nay Samara.

Knock... Knock...

Pumasok yung Head Doctor at may kasunod na ilang nurse.

"Good Afternoon everyone. Mabuti naman at gising ka na Ms. Maxwell." sabi nto at tinignan ang charts ni Rse while yung mga nurse ay sa IV nito at sa machines pa na nakakabit sa kanya.

"Yes doc, pero ano po bang nangyari sa akin?" pagtataka nito.

Tinaas nito ang tingin sa akin at tumango na lang ako. Naiintindihan na nito ang nais kong iparating.

"It's just a minor head trauma. Maybe napalakas lang ang pagtama sayo during na nasampal ka. As what Mr. Sean told me. Then you collapsed and slept for days might be the stress and your way to recuperate." sabi nito.

Tumango naman ito.

Unang araw palang ni Rose dito ay napagusapan na namin ni Nay Samara at ni Doc na hindi muna ito sasabihin kay Rose mostly because ayon sa brain activity nya nung tinest sya. Normal and walang changes na naganap. Base na din sa kinikilos nito ngayon na hindi pa ito totally nakakaalala.

"Pwede ba ulit ito mangyari sa kanya? I mean collapsing?" singit nung Alden.

"Not Necessarily kailangan lang na hindi magkakaroon ulit ng contact na may malakas na impact sa head nya." mukhang nasatisfied naman ito sa sinabi ng doctor.

"Eh kelan po ako makakalabas?" tanong ni Rose.
"Kung ang mga test mo ngayon ay normal na at wala ka nang nararamdamang kakaiba. We can discharged you today." sabi nito.

"I believed it's time for me to go. Sila na ang bahalang kumuha ng samples mo." he said pointing out to the other nurses.

We all bid him goodbye.

"Nay! Kailangan normal lahat to! Mukhang mamahaling ospital to! Wala tayong pambayad!" sabi nito kay Nay Samara. Napailing na lang ako. If she only new!

"Naku nak kailangan mo munang itest para malaman kung ok ka na. Tsaka tayo lalabas." sabi ni Nay Samara.
"I can help you pay in here you know. I want to help." sabi nung Alden na iyon.

Naglakad ako sa kabila ni Rose. Kinuha ko ang kamay nito at hinimas.

"It's ok. Paid na lahat ng bayarin dito." sabi ko mukhang nagtaka naman si Rose.
"Bakit naman? Nakapagbayad ka na Nay?" tanong nito kay Nay Samara.
"Hindi anak. Si Sean ang may ari nitong ospital." paliwanag ni Nay Samara.

Tumingin silang lahat sa akin.

"Yes, you're looking at the owner of this hospital."

DAHLIA'S POV

"Sigurado ka bang gusto mo nang pumasok ng trabaho?" sabi ni Nanay sa akin.
"Oo nga, I mean I can still manage na kahit hanggang weekend ka wala. Magpahinga ka na alng sa inyo." sabi ni Alden.

Wala na si Sean kasi may meeting sya nung bago ko madischarged kaya nauna na sya sa amin.

"Ok na po ako doon. Walang namang kakaiba akong nararamdaman eh. Mabubuhay po ako hahaha." biro ko sa mga ito pero mga mukhang di na gegets ang biro ko.

"Basta wag kang magpapagod at pag nararamdaman ka sabihan mo lang itong si Alden." bilin ni Nanay.
"Ako na pong bahala Nay samara." sabi ni Alden sabay bitbit ng gamit ko mula kay nanay.

"Cge ha. Magiingat kayo. At ako ay mamalengke pa." sabi ni nanay.
"Nay, magingat ho kayo. Baka nandyan pa si Mang Jose." tumango naman si Nanay at naglakad na papuntang sakayan.

"Tara na." sabi nito at naglakad na para pagbuksan ako ng pinto. Hala? Bago ata ito.

Kahit na naguguluhan sa kinikilos nito ay pumasok na din ako. Then binuksan nya ang backseat at nilagay nya ang gamit ko at umikot para magmaneho.

Mga ilang minuto pa hindi pa ito nagststart kaya hinarap ko ito. Yun pala nakatingin na ito sa akin.

"Do you want anything? Food? Drinks? Ice creams perhaps?" sabi nito.

"Huh? Ah... Hnd kahit na umuwi na tayo. Marami pa akong gagawin." sabi ko. Sigurado kong maraming ligpitin sa bahay nito.

"Are you sure?... Ok." sabi nito. Parang may himig na nadisappoint ko ito.

Nagstart na nito ang sasakyan at nagdrive na.

"Ba... Baka wala ng groceries. Dumaan na tayo saglit." sabi ko dito. Nagliwanag naman agad ang mukha nito at nginitian na ako.

"Ok sa SM na lang since mas malapit." sabi nito at dirediretso na ang pagmamaneho.

Ang weird nang nilalang na to.

Pagkapark agad sa Sm ay umikot ito ulit para pagbuksan ako.

"Nagiingat lang hehe." sabi nito. Di ko na pinansin at naglakad na papasok. Ede syempre sumalubong sa amin ang napakalamig na aircon na hindi mo mararamdaman sa nagbabagang tingin ng tao sa paligid.

"Bilisan na alng natin para makauwi na tayo." sabi ko dito dahil na din nga sa naiilang ako.

Hindi na ako sinagot nito pero napansin kong hindi nito inaalis ang braso sa bewang ko.

Hmmm... Kaya siguro ako ti itignan kanina pa. Tse. Mamatay kayo sa inggit bwahahaha. De joke lang.

Wala ng paligoy ligoy pa at binili na namin ang mga essentials. Since ako ang nagbubudget ng panggastos sa pagkain. Yung kaialngan lang talaga ang binibili.

Kung nakakamatay lang ang titig. Naghihinalo na siguro ang isang to. Kanina pa lagay ng lagay sa cart ng kung ano ano.

"Ito pa. Masarap yan!" sabi nito at may nilagay ng Chips nanaman sa cart.

"I swear Alden. Isa pang pagkain na di natin kailangan at bahala ka dyan tutal kaya mo namang bayaran yan. Uuwi na agad ako sa bahay mo." sabi ko dito.
"Sungit mo naman sweetheart. Ang puso mo! Susungkitin ko pa yan." kindat pa nito.

Pwe. May naririnig pa akong ilang tilian ng mga babae sa aile na to.

"Tara na nga! Ok na to." sabi ko at tinulak ang cart at hinabol naman ako nito para sabayan.

Nang nakapagbayad na kami. Nakaalis na kami sa wakas. Hirap pala maging artista. Bawat sunod mo may nakatingin. Pero hindi ako yung artista wah!

Pagtapat pa lang sa bahay nito ay nagtaka kami kung bakit may nakapark na dalawang sasakyan sa laabs ng bahay ni Alden.

"May bisita ka ba ngayon?" tanong ko.
"Wala naman." sabi nito. Nagpark kami sa likod nung huling sasakyan at pumunta muna sa bahay. Mamaya na lang yung pinamili.

Pagpasok namin. Tawanan ang naririnig namin. Kaya pumunta kaming sala.

"Hi apo!"