GO NEYMAR GO

DELİ

Medya deli Neymar :D

"Buraya gelmekten gerçekten nefret ediyorum," dedim bileğimi Lucas ın ellerinden kurtarırken.

"Alt tarafı bir kaç tane fotoğrafını çekecekler. Neden bu kadar abartıyorsun?" Lucas gözlerini devirdi. Muhtemelen benim gibi bir arkadaşı olduğu içinden lanet ediyordu.

"Burada dünya yıldızları..."
Lucas sözümü kesti.
"Lanet olsun Dicle. Onlar insan ya insan!" Lucas derin bir nefes aldı ve devam etti. "Bugün antrenman yok. Yani futbolcular da yok."

"Neymar da mı yok?"
Deyiverdim bir anda. Onu görmeyi hem çok istiyordum hem de istemiyordum. Aramızda yaşananlar o kadar anlamsızdı ki. Benimle oynadığını biliyordum. Kendimi kaptırmamam gerektiğini de... Ama beni tehtid ettiğinde, korkutucu olmaya çalıştığında bile gözlerindeki çocuksu bakışlar içimi eritiyordu.
"Olağan üstü bir durum olmadığı sürece kimse gelmeyecek D."
"Tamam o zaman. Neden beni geriyorsun ki? Ben kendim gelirdim. Taksiyle..." Taksiyle deyince yüzümde beliren gülümsemeye engel olamadım.
"Sen bu ara tuhaf davranıyorsun ama bunu sonra konuşacağız. Şimdi bir randevuya gitmem gerek."
"O sürtükle mi buluşacaksın?" Diye sordum sesimi yükselterek. Lucas bu ara kafayı kırmızı saçlı, para avcısı sürtüğün tekine takmıştı ve bu durum beni fazlasıyla rahatsız ediyordu.
"Evet," dedi omuz silkerek.
"Yani onun sürtük olduğunu kabul ediyorsun?" Diye sordum tek kaşımı kaldırarak.
"Futbolcular sürtüklerden hoşlanır Dicy." Lucas ın yüzündeki çarpık gülümseme buluştuklarında kızla ne yapacağını ele veriyordu.

Vanessa nasıl poz vermem gerektiğini anlatırken yeşil gözlerine odaklandığım esmer kız yüzüme pudrayı boca ediyordu. Kafamda yankılanan 'Futbolcular sürtüklerden hoşlanır' sesi beynimin bütün fonksiyonlarını durdurmuş etrafa boş bakışlar atmama neden olmuştu. Futbolcular sürtüklerden hoşlanıyorsa Neymar da beni bir sürtük olarak görüyordu. Gerçi benden hoşlanıp hoşlanmadığını bile bilmiyordum.

Esmer kız bu sefer dudağıma ruj sürmeye başladı. Hayatımda ilk kez kendimi birilerine tamamen teslim etmiştim. Kafam o kadar karışıktı ki hiçbir şeyle uğraşmak istemiyordum.

"Ah! Çok güzel oldun Didy," dedi Vanessa büyülenmiş gibi etrafımda dönerken. Bana söylediği sözlerin yarısı hakaret olduğunda söylediği şeyi yanlış anlayıp anlamadığımı kavrayabilmek için bir süre düşündüm.

"Ben mi? Güzel mi?"

"Burnunu küçük göstermek için ufak tefek makyaj oyunları yaptık ama güzel oldun" dedi, düzgün dişlerini gösterip kocaman gülümseyerek.

"Saçlarıma dokunmayın demiştim. O maşalar saçlarıma zarar verdi," dedim dişlerimin arasından.

"Orası ayrı olay. Saçın hiç işlem görmemiş. Amazondan falan mı geldin?" Vanessa nın küçümseyen bakışları sinirlerimi zıplatmaya başladı.

"Sizlerin aksine bayan botoks," dedim bakışlarımı önce göğüslerine sonrada dudaklarına odakladım. "Ben doğal olmayı seviyorum."

"Gerçekten kabasın!"
Ikimizde aynı anda sesin geldiği yöne doğru baktığımızda benim formamın aynısını giymiş olan Neymar la karşı karşıya kaldık.

"İlk kez böyle kaba olduğunu görüyorum," dedi Vanessa gözlerini kocaman açarak. Neymar ı görmek sadece beni şaşırtmıştı.

"Ben o kadar çok gördüm ki alışmaya başladım." Neymar yanıma geldi ve kolunu omzuna attı.

Vanessa nın yanında bana böyle davranması sudan çıkmış balığa dönmeme neden oldu. Hem utanmış hem de şaşırmıştım. Huzursuzca kıpırdandığımı fark edince bana doğru bakıp gülümsedi ve omzumu sıkıca tuttu.