Neymar'ın tutuklanmış olmasının verdiği şokla "Az önce ben de ifade verdim," diye mırıldandım.
"Ne? Sen ne alaka?" Rafinha kız gibi çığlık attıktan sonra arka arkaya sorularını sordu.
"Bilmiyorum. Sürekli Neymar ile ilgili sorular sordular."
"Neredesin şimdi?" Rafinha'nın ses tonuna bakılırsa oldukça korkmuş gibiydi.
"Merkezdeyim..."
"Ben merkezin yanındaki otoparktayım Didy. Çabuk oradan çık."
Rafinha'nın bir an önce merkezden çıkmamı istemesini anlayamasam da panikleyerek dışarı çıktım. Heyecandan terleyen ellerimi tişörtüme silip otoparka girdim. Etrafta bir sürü araba vardı. bunların arasında Rafinha'nınkini bulmak oldukça...
Aniden çalınan kornanın sesi irkilerek beyaz Range Rover'a doğru dönmeme neden oldu. Hızlıca açılan camın içinden Rafinha'nın koca kafası dışarıya doğru uzandı ve "Atla güzelim," diye bağırıp elini oraya gitmemi söylercesine salladı.
Arabası da onun gibi iri yarıydı. Sendeleyerek arabaya yanaşıp kapısını açtım. İçi o kadar lükstü ki bu insanların ara sıra polisle başlarının belaya girmesinin gayet adil olduğunu düşündüm. "Hey fakir şey! Bakmayı kes ve içeri gel."
Ben pahallı bir deriyim diye bağıran koltuğa yerleşip kapıyı ardımdan kapattım. Kapının kapanmasıyla birlikte Rafinha yan taraftaki düğmelerden birine bastı ve siyah cam hızlıca yukarıya doğru kaydı. Onunla böyle bir arabada yalnız kalmak ürkememe neden olmuştu. Sonuçta hiçbir zaman benden hoşlanmamıştı.
"Dökül bakalım." Rafinha tam da kendisinden bekleneceği bir şekilde olanları merakla dinlemeye hazırdı. Diğer insanlar hakkında bu kadar çok dedikodu yapabiliyorken Neymar'ın bütün sırlarını saklıyor olması çok ilginçti.
Derin bir nefes aldım ve Dedetif Santana'nın bana sorduğu soruları, verdiğim cevaplarla birlikte ona anlattım. Rafinha her cümlemin sonunda anlamsız çığlıklar atıp kafasını direksiyona vursa da ciddiyetimi bozmayarak anlatmaya devam ettim.
"Dostum çok fazla araştırma yapmış." Rafinha iri dudağını dişleyip gözlerini kıstı.
"Dedektif Santana'yı nereden tanıyorsun?" Kollarımı göğsümde birleştirip Rafinha'nın bana her şeyi açıklamasını bekledim. Pek umutlu olmasam da denemeye değerdi.
"Daha önce onlarca kez başımızı belaya soktuk ve her seferinde o bizi enselemeye çalıştı."
"Neden başınızı sürekli belaya sokuyorsunuz?"
"Hepsi Neymar'ın suçu."
O sırada aracın arka kapısı hızlıca açıldı ve ikimizde aynı anda arkaya baktık. Dani koltuğa yerleşirken "Siktiğimin dedektifi rahat durmayacak," diye mırıldandı.
"Seni de mi sorguya aldılar?"
Dani onaylarcasına başını sallayarak "Görünüşe göre seni de almışlar," dedi.
"Şerefsiz Didy ile Neymar arasında bir şeyler olduğunu anlamış." Rafinha bir kolunu koltuğunun üst kısmına atıp konuşmasına devam etti. "Ama zeki Didy onu ilişkileri olmadığına ikna etmiş."
"Aferin küçük kız." Dani sevecen bir şekilde gülümseyip başımı okşadı.
"Neymar neden beni sevdiğini saklamak zorunda?" Aklımda o kadar çok soru vardı ki hangi birini soracağımı bilemiyordum. Zaten onlarda hiçbir zaman dürüst bir şekilde cevap vermeyeceklerdi. Bundan adım kadar emindim.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
GO NEYMAR GO
Fanfiction"Biz taşınıyoruz Junior," dedim kaydırağın tepesinden ayaklarımı sarkıtırken. Neymar güneş yüzünden rahatsız olan yeşil gözlerini kısarak yukarıya doğru baktı. "Yani bir daha birlikte oynayamayacak mıyız?" "Gideceğimiz yer o kadar uzak ki okulumu bi...