Medya Dicle.Evet bölüm geldi. Eleştirmeyi unutmuyoruz fıstıkarım.
Munir in saçma şiirinden sonra başım dönmeye başladı ve Lucas ın kolundan tuttuğum gibi gece kulübünün terasına çıktım. Bir süre boyunca hiç birşey söylemeden karanlığa bürünen şehri aydınlatan ışıklandırmaların masalsı güzelliğini izledik.
Lucas ın hiçbir şey söylemeye niyeti olmadığını anlayınca "Neymar a neden vurdun?" diye soru sordum.
Lucas bana doğru dönüp çok saçma birşey söylemişim gibi suratını buruşturdu. Çok kızgındı ve doğal olarak benimle konuşmak istemiyordu. "Tuvalette geçen olayla ilgili söylenenler doğru değil," dedim. Lucas ı hayal kırıklığına uğramanın verdiği hüzün yüzünden sesim titrek çıkıyordu.
"Zaten senin böyle birşey yapmayacağını biliyorum ama Neymar," dedi ve derin bir nefes aldı. Korkulukları saran parmakları stresten dolayı morarmaya başladı. "Onun sana zorla..." dedi ama cümlesini tamamlayamadan gözyaşları yanaklarını ıslattı.
Lucas a sıkıca sarılıp kafamı göğsüne yasladım. "O bana birşey yapmadı, yapmazda. Tuvalette kilitli kaldık ve Rafinha geri zekalısı bizi yanlış anladı."
Lucas sessiz bir şekilde güldü. "Sen de intikamını aldın."
"Evet."
"Munir in şiirinden sonra beynim ciddi anlamda hasar gördü," Lucas gözlerini sıkıca yumup temiz havayı içine çekti.
"Hiç sorma," dedim ve gülümsedim. "Hayatımda duyduğum en saçma şeydi ama kendimi suçlu hissetmeme neden oldu."
Lucas şehrin ışıkları yüzünden görünmeyen yıldızları ararcasına gökyüzünü inceledi. "Çünkü suçluyduk."
"Hey Rafinha manyağı bunu hakettiği." Rafinha nın omuzlarını oynatıp oh oldu hareketi yapışı gözlerimin önünde belirince başıma ağrı saplandı.
"Takımda çok kötü iz bıraktım."
"Bunu düzeltebiliriz," dedim umut verici bir ses tonuyla.
"Oradan ayrıldığımızda Neymar ın kafası yarılmıştı ve Rafinha nın dudaklarından bir araba kan akıyordu. Neymar neyse de sanmıyorum Rafinha nın seni affedeceğini."
"Sence Rafinha umrumda mı?" dedim omuz silkerek. "Beni sevip sevmemeleri umurumda değil. Seni sevmeleri önemli." Rafinha nın bundan sonra beni her görüşünde hayalet görmüş gibi kaçacak olması hayal ettiğim mutlu Barça lı kız imajını bozacak olsa da Lucas için herşeyi düzeltmem gerekiyordu.
"Planın ne?"
"Onları bize davet edelim."
"Neredeyse gece yarısı oldu D. "
"Tamam işte onları yatıya çağrıracağız. Nasıl olsa yarın antrenman yok. Sabaha kadar takılırız." Takılma kelimesinin bendeki anlamı sabaha kadar Rafinha tarafından herhangi bir darbe yememek için tetikte olmam gerektiğiydi ama Lucas ın moralini bozmamak için olumlu şeyler düşünmem gerekiyordu.
Lucas biraz düşündü ve "Mantıklı. Onlara evdeyken ne kadar insancıl olduğumuzu gösterebiliriz ," dedi.
"O halde aşağı inelim ve onlardan özür dileyelim."
"Ben Neymar dan asla özür dilemem." Lucas küçük bir çocuk gibi kollarını göğsünde birleştirip kaşlarını çattı.
"Ben de Rafinha dan dilemek istemiyorum ama sadece bugünlük sakin olmaya çalışalım."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GO NEYMAR GO
Fanfiction"Biz taşınıyoruz Junior," dedim kaydırağın tepesinden ayaklarımı sarkıtırken. Neymar güneş yüzünden rahatsız olan yeşil gözlerini kısarak yukarıya doğru baktı. "Yani bir daha birlikte oynayamayacak mıyız?" "Gideceğimiz yer o kadar uzak ki okulumu bi...