GO NEYMAR GO

Okula Giriş

Her bölüme farklı bir kız koyup sizi trollüyorum ama artık kesin karar verdim yeni Dicy miz bu bayan. Gözleri mavi ama olsun :D Bu bülümü fıstığım DirectionerBerivan'a ithaf ediyorum. Keyifli okumalar :')

Saat gece yarısına yaklaşmak üzereyken Barcelona oyuncuları evlerine dönmek üzere yola koyuldular. Rafinha ve Lucas'ın geceyi burada geçirmek için yalvarır gözlerle bize baktığını gördüm ama Neymar onlara birkaç dakika bile tahammül edemeyecek durumdaydı. Aslında zamanlamaları gerçekten harikaydı. Eğer gelmemiş olsaydılar ben ve Neymar birlikte olacaktık. Öyle bir transa girmiştim ki istediğim tek şey Neymar'dı. Sakin kafayla düşününce Neymar'la bu kadar çok yakınlaşmamam gerektiği kanısına vardım. Sonuçta onun bir oğlu vardı ve o Nedymar'dı. Hani bir iyi bir kötü olan.

Yatak odamızda, karyolamızın üzerine bağdaş kurarak oturup... Ah düşüncesi bile yanaklarımın kızarmasına neden oluyordu. Sadece birkaç gün daha burada kalıp sonra Lucas'a söz verdiğim gibi olamam gereken yere geri dönecektim. Sözden bahsetmişken... Acaba verdiğim sözden dönsem sorun olur muydu? Neymar yıllarca beni unutmamıştı. Her zaman beni sevmişti. Ama insan birini severken başkalarıyla nasıl birlikte olabilirdi ki? Belki de amacı ilk aşkını da becerdiği kızlar koleksiyonuna eklemekti. Başımı iki yana doğru sallayıp kafamı karıştıran düşüncelerden sıyrılmaya çalıştım. Neymar kesinlikle güvenilmez biriydi.

Kendimi geriye doğru atıp başımı yastığa gömdüm. Seni kaybetmediğim için mutluyum diye mırıldanırken elimle karnımı ovdum. Elbette bekaretimi ucuz bir kanepede kaybedemezdim. Tamam ucuz değildi belki de ama hayallerimin arasında ilk gecemi kanepede iki büklüm bir şekilde geçirmek yoktu. Ah Dicy mübarek günde doğmuşsun kızım.

Kapı kolunun aşağı doğru çekilmesiyle çıkan ses Neymar'ın geldiğini haber veriyordu. Yaşananlar yüzünden çok utanıyordum ve onun küçük ilk aşk seksine devam etmesinden korkuyordum. Bu yüzden inandırıcı olmaya çalışarak gözlerimi yumdum ve uyuyormuş gibi davrandım. Ayak seslerinden Neymar'ın bana iyice yaklaştığını anlamıştım. Gözlerimi birazcık açıp yakalanmamaya çalışarak onu dikizledim. Tanrım! Kemerini çözüyordu. Gözlerimi sıkıca yumup biran önce giyinmesini bekledim. Kısa bir süre sonra yatağa oturduğunda giyinmiş olduğunu düşünüp gözlerimi açtım ama gördüğüm şey karşısında çığlık atmamak için dudaklarımı birbirine bastırdım. Neymarı'ın üzerinde sadece boxer ile karşımda duruyordu.

"Uyuma numarası yapmana gerek yok. O pislikler hevesimi kaçırdı," diye mırıldanıp yatağa uzandı.

Kendimi açığa vermemek için hiçbir şey duymamış gibi numara yapmaya devam ettim. "Patlamak üzere olan kırmızı bir balon gibi görünüyorsun Dicy."

Söylediği şey karşısında numarama bir son verip gözlerimi açtım. "O kadar çok mu belli oluyor?"

Ellerini başının altına koyup tavandaki görünmeyen yıldızları izlemeye başladı. gerçekten bembeyaz olan tavanda bu kadar çok ilgisini çeken ne olduğunu merak etmeden duramıyordum. "Seninle ilgili sevdiğim şeylerden biri de yalan söyleyemiyor olman."

"Bunu söylediğin iyi oldu. Bazen neden benim gibi biriyle olmak istediğini düşünmeden edemiyorum," deyip ona doğru döndüm. Çıplak vücuduna bakmamak için gözlerimi suratına kenetledim.

"Senin gibi biri..." Neymar sesli bir şekilde iç geçirdi. Birkaç saat önceki yaramaz Neymar gitmiş yerine biran önce huzura ermek isteyen yaşlı bir adam gelmişti sanki. "Beni unutan birini neden seviyorum ki?"

Sorduğu soru suratımın asılmasına neden olmuştu. Onu unutmuştum evet ama bir sebebi olmalıydı. Ya bana çok kötü bir şey yapmıştı ya da o dönemde başıma bir şey gelmişti. Hayır, hayır dün ne yediğimi hatırlamayacak kadar unutkan biri olabilirdim ama ilk aşkımı unutacak kadar hayata karşı kayıtsız değildim.