GO NEYMAR GO

Bedel

Az önce Neymar benim adımı kullanarak Arda ya mesaj atmıştı. Sanırım hayatımın sonuna kadar Arda nın yüzüne bakamayacaktım.

"Biri seni görmeden önce gitmen gerek," deyip ayağa kalktım.

"Ama daha bir şeyler ikram etmedin." Neymar hayal kırıklığına uğramış gibi başını öne eğdi.

"Dalga mı geçiyorsun? Çabuk kalk yatağımdan." Ellerimi belime koyup olabildiğince ciddi görünmeye çalıştım.

"Benim yatağımda uyuduğunda ben sana böyle mi yapıyordum?" Neymar suratına sahte bir üzgün ifade yerleştirdi. Bu haliyle annesine istediğini yaptıramayan küçük bir çocuğa benziyordu.

"Ben senin yatağında uyumadım!"

"Uyuyacaksın," dedi ve ayağa kalktı. "Çok yakında." Sesindeki kendinden emin hava ürpermeme neden oldu. Gözlerindeki afacan çocuksu ışık silinip yerini tehditkar bakışlara bırakınca Neymar ın ne kadar tehlikeli olabileceğini anımsadım.

Dolabıma yönelip Barcelona ya getirebildiğim tek şapkayı çıkardım ve Neymara uzattım. Her zaman şapkayla dolaşan adam bugün kendini gizleme gereği duymadan izinsizce evime girmişti.

"Güzel şapka" dedi ve kafasına geçirdi. Şapkanın üzerinde DICY yazıyordu. Lucas bu şapkayı Kanye West e doğum günüm için özel olarak tasarlatmıştı. Bu yüzden en değerli eşyalarımdan biriydi.

"Yüzünü saklayacak şekilde tak," diye uyarınca Neymar şapkanın önünü aşağı doğru indirip yüzünün yarısını sakladı.

"Tamamdır. Ben şimdi hole geçip etraf temiz mi diye kontrol edeceğim. İşaret verdiğim de dışarı çıkarsın."

" Evde hizmetçideb başka kimse yok. Neden bu kadar abartıyorsun."

"Çünkü sen Neymarsın ve o Adelina seni görürse bizi Lucas a ispiyonlayabilir. Ayrıca belki basına da bahseder." Adelina hakkında bu kadar haince düşünmek karnıma yumruk yemişim gibi bir his bıraktı üzerimde ama yeni tanıdığım bir İspanyola güvenemezdim.

Odada çıktım ve merdiven direğinin arkasına saklanıp etrafa baktım. Kimseler yoktu. Şimdi Neymar ı odadan çıkarıp aşağı indirmeliydim. Aşağı indiğimizdede tekrar aynı planı uygulayacaktım. Elimle ona işaret verdim ve Neymar odadan çıkıp bana doğru yürümeye başladı. Tam direğin arkasından çıkacaktım ki Adelina yan odadan elinde çamaşır sepetiyle çıkıp Neymarla burun buruna geldi.

Zavallı kadın önce elindeki sepeti yerine düşürdü, sonra da titreyerek bir adım geriye doğru sendeledi. "Euzübillahimineşşeytanirracim. Bismillahirrahmanirrahim," dedikten sonra yere yığıldı.

Direğin arkasından çıkıp Adelina ya doğru koştum. "İnanamıyorum. Kadın imana geldi."

"Öldü mü?" Neymar da en az Adelina kadar korkmuş gibiydi.

"Hayır sadece bayıldı," deyip dizlerimin üzerine çöktüm.

"Vay canına bünyesi yakışıklılığıma dayanamadı." Neymar ın suratında ukala bir gülümseme belirdi.

"Korktuğu için bayıldı Santos ve neredeyse uyanır."

"Daha fazla kimseyi bayıltmadan gitsem iyi olacak." Yüzündeki gülümseme hala yakışıklılığı yüzünden bayıldığını düşündüğünü gösteriyordu.

Neymar gittikten sonra kısa bir süre Adelina nın ayılmasını bekledim. Benim için asıl sınav Adelina yı hayal gördüğüne inandırmaktı. Adelina bayıldığı yerdeki duvara yaslanıp başını ellerinin arasına aldı.