Little Shy Ariel | h.s. (tłumaczenie)

Rozdział 32 - Zdradzona

- Hej, co się dzieje? – pyta Niall, ponieważ się zatrzymuje i nie jestem pewna czy w ogóle oddycham – Ariel, Ariel co się stało?

Wracam do rzeczywistości a moja głowa obraca się i napotyka jego zmartwione oczy. Zatrzymał się i zabrał z daleka od innych par. Nawet tego nie zauważyłam. Próbuje znaleźć w głowie powód dla tego co widziałam. Harry mówił że nie lubi Mare, Mare wie że Harry mi się podoba. Dlaczego miałby ją zabrać i dlaczego ona miałaby z nim iść? Dlaczego? Ona wie że tu jestem! Szukałam go. On nie wie, ale dlaczego? Ostatni raz kiedy go widziałam, uśmiechnął się do niej szczerze. Co się zmieniło? Co mnie ominęło?

- Niall – szepczę a jego ręce są na moich ramionach. Jestem zdezorientowana, nie wiem co o tym wszystkim myśleć i przede wszystkim czuję się zdradzona. Przez dwie osoby, które są dla mnie całym światem. Nie rozumiem.

- Jestem tutaj. Co się stało? – pyta cicho, a ja wciąż próbuje poskładać to w całość.

- Jj ... jaa... Podoba mi się Harry – wyznaję. To pierwszy raz kiedy rzeczywiście powiedziałam o tym głośno. To znaczy Mare wie, ale nigdy nie powiedziałam jej tego wprost. Ona jest po prostu spostrzegawcza.

- Wspaniale! – ćwierka Niall, ale ja kręcę głową.

- Nie, nie, niee to nie jest dobre. On... -duszę się wypowiadając te słowa- On właśnie wyszedł z Mare.

- Co? – Niall pyta zdezorientowany i patrzę na niego. Boli mnie serce i nie rozumiem tego uczucia.

- Jaa... ja widziałam ich, jak razem wychodzili. Wyprowadził ją z tego pokoju. Widziałam ich... Byłam głupia, prawda? – tym razem zadałam Niallowi pytanie, a on wygląda na zdezorientowanego.

- Nie, dlaczego tak mówisz? – Odpowiada, ale kręcę głową.

- Bo... część mnie wierzyła że Harry odwzajemnia moje uczucia. Ale się myliłam, tak bardzo się myliłam! – podnoszę trochę mój głos, co nie zdarzyło się nigdy wcześniej. Nigdy wcześniej się tak nie czułam. – Myślałam że nie lubi Mare, ale lubi prawda? To znaczy, on zabrał ją stąd. Co może być tak prywatnego, że nie może o tym mówić tutaj? Dlaczego to musi być na osobności?

- Nie Ariel, nie wyciągaj pochopnych wniosków. Jestem pewny że jest wyjaśnienie dla tego co się stało. Znam Harrego...

- Wyjaśnienia, oprócz tego że zbudowałam sobie marzenia w głowie, które nigdy się nie spełnią? Wiedziałam że nie mogę mu się podobać. Oszukiwałam samą siebie – ucięłam i odsunęłam się od Nialla. – Oczywiście że mu się nie podobam. Naturalne jest że lubi Mare, ona do niego pasuje, nie ja.

- Nie Ariel, proszę wysłuchaj mnie!

- Nie – kręcę głową, ręce kładę na piersi, próbując ukoić ból w moim sercu.

To boli tak bardzo i blokuje wszystko inne. Nie widzę ludzi wokół mnie, nie słyszę nawet grającej muzyki. Nie jestem świadoma że Niall ponownie łapie mnie w ramiona. Wykręcam się, odwracam i uciekam. Moje myśli są chaotyczne, nic nie ma sensu w mojej głowie, a moje serce bije tak szybko. Drżę i mogę oddychać.

O Boże! Mam atak paniki.