Uzayın Gecesi

-8- Kıskançlık (1)

Bu bölüm harika yorumları için alselhantolhandemiyy 'e. Çok teşekkür ederim yavrukuuuş 😘

Bölüm çok uzun oldu, o yüzden yarıda kestim. Yani 9. Bölüm bu bölümün devamı gibi olacak. Umarım beğenirsiniz!

---

-Okulların açıldığı gün-

"Selin!" Annem bağırarak odama girdiğinde, yatağımdan cin çarpmış gibi fırladım. "N'oluyor ya sabahın köründe?" diye mırıldandım. Daha top patlamadı anne, bu ne telaş?

Ben gözlerimi açma savaşı verirken annem yorganı üstümden çekti ve okul kıyafetlerimi suratıma attı. "Çabuk kalk. Okula ilk günden geç kalacaksın." dedi ve beni kaldırdı. "Ben hemen kardeşlerini uyandırmaya gidiyorum, aşağıda hazır ol beş dakikaya."

Oha, Nasıl unutmuştum ya! Bugün okul açılıyordu!

Ben daha anneme oflayamadan annem odamdan gittiğinde biraz daha yataktan kalkma savaşı verdim kendi kendime. Hadi Selin, yapabilirsin. Saat 6'da uyanabilirsin.

Bir kaç dakika anlamsızca tavanı izledikten sonra kalktım ve annemin yatağıma fırlattığı okul kıyafetlerimi elime aldım.

Oha! Bu etek ne kadar kısa ya! Annem bunları görmemiş mi alırken? Hayır yani etek giymeden gitsem aynı görünücem, fark eden bir şey olmayacak.

Eteğime söylenirken üstüme beyaz gömleğimi de giydim ve saçlarımın uçlarına hafif dalga yaptım. Gözlerime de güzel bir makyaj yapıp aynada son kez görüntüme baktım.

Güzel görünüyordum.

Odamdan çıkarken çantamı da omzuma attım ve koşar adımlarla kahvaltıya indim.

"Günaydın!" dedim masadaki herkese, yerime geçerken.

Haluk kişisi, Rana abla, Savaş ve Ali masada hazırlardı. Herhalde annem de Peri'yle Nazlı'yı uyandırmakla meşguldü.

Başlamak için annemleri beklemeye başladık hep beraber. Ali'ye baktım. Üzerinde slim-fit beyaz bir gömlek vardı, altında da kot pantolon olmalıydı.

'Ya sevgilim okula gidiyoruz, bu ne yakışıklılık?' diye sormak istesem de kendimi tuttum, çünkü büyük ihtimalle benim eteğimi gördüğünde çok sinirlenecekti.

Ali'ye her baktığımda aklıma babasının ona yaptıkları geliyordu. Ama hiçkimseye bahsetmemek için söz vermiştim ona. Yine de anneme evlendiği adamın nasıl bir pislik olduğunu anlatmak için can atıyordum. Annem bunu bir şekilde öğrenmeliydi.

Tabağıma domates, salatalık gibi yiyecekler aldıktan sonra annemler de sofraya oturduklarında afiyetle yemeye başladım.

"Hadi." dedi annem saçlarını geriye atıp ayağa kalkarken. "Okula geç kalacaksınız."

Annemin endişesini anlayabiliyordum, o da matematik öğretmeniydi ve bizim okulda öğretmen olarak başlayacağı ilk gündü. Masadan kalktım, ardımdan Nazlı, Peri, Savaş ve Ali de kalktı ve çantalarımızı alıp okulun yolunu tuttuk.

---

"Evet Güneş abla. Ben göz kulak olurum, merak etmeyin." dedim Güneş ablaya belki yüzüncü kez. Anlıyordum, kızlarının bu okulda ilk günüydü ama okul sonuçta, başlarına ne gelebilirdi?