Uzayın Gecesi

-24- Teslim

Özel bölüm 😏😏 Hadi okuyun anlayacaksınız djfkldjfşdkf Bol oy, bol yorum!

---

"Selin!" diyerek yanıma geldiğinde Nazlı, sahneden indim ve yanına doğru ilerleyip sarıldım. Ali de benimle beraber sahneden inip Savaş'ın yanına gitti.

"Güzel performanstı kuzen." dedi Savaş Ali'ye, sonra da bana bakıp devam etti. "Senin sesin de çok güzelmiş Selin." dedi. On gülümseyerek teşekkür ettikten sonra Nazlı'ya döndüm tekrar.

"Şarkının adı ne? Güzelmiş, hiç duymadım ben." dediğinde hızlıca Ali'ye baktım. Şarkıya isim vermemiştik, ne diyecektik?

"Ben unuttum adını." dedim hızlı bir şekilde geçiştirmek için ama Ali yanıma gelip kolunu omzum attı ve Nazlı'ya cevap verdi. "Şarkının adı Uzayın Gecesi. Biz yazdık."

Nazlı ve Savaş birkaç saniye ağızları açık bize baktılar. İlk tepki verense Savaş oldu. "Uzayın Gecesi, ha?" diyerek o da Nazlı'nın omzuna attı kolunu ve onu kendine çekti. "Biz de mi beraber bir şey yapsak, Nazlım?" diyerek güldüğünde Nazlı ona biraz daha sokuldu ve bana baktı.

"Bence ikimizin de sevgilileriyle yalnız kalma vakti geldi." diye fısıldadım Nazlı'ya ve göz kırptım. Gülerek yanlarımızdan gittiklerinde bende Ali'ye döndüm hemen. Elimi tuttu ve beni kalabalık bardan uzaklaştırdı, etraftaki tebrikleri umursamadan. Bu umursamaz halleri bazen hoşuma gidiyordu, ona ayrı bir hava katıyordu.

"Nereye gidiyoruz?" diye sordum Ali'nin arabasına bindiğimizde. Gaza basarken bana göz kırptı ve yola döndürdü bakışlarını. "Güzel bir yere. Eskilere götüreceğim biraz seni."

Yol boyunca birbirimize bakmaktan başka bir şey yapmadık. Havanın hafif serin esintisi bu geceyi daha da özel kılarken gözlerimi kapayıp kendimi geceye bıraktım. Radyoda çalan müzikse, aklıma Ali'yle beraber söylediğimiz şarkıyı getirdiğinde, gülümsedim. Ali, bu hayatta bana verilen en güzel hediyeydi. Bu gece de belli etmişti bunu yeniden.

Ali arabaya durduğunda gözlerimi açıp etrafı inceledim arabadan inerken.

Deniz kenarı. Park. İlk defa Ali'nin içindeki küçük çocukla buluştuğum yer.

"Alii..." diyerek sarıldım bu mavi gözlü çocuğa ve yanağını öptüm. Koşarak salıncaklara gittiğimde arkamdan gülerek geldiğini hissedebiliyordum. Yavaşça sallanmayı denedim, ama daha önce hiç salıncakta sallanmayı öğreten biri olmamıştı bana. Çocukluk yıllarımdayken gitmişti babam, bende parka ne zaman gitsek diğer çocukların sallanmasını izler, kendim sallanmak istemiyormuş gibi yapardım. Onların bana acıyan bakışlarını görmek istemezdim çünkü.

Ali de yanımdaki salıncağa oturup sallanmaya başladı, benim sallanmadığımı gördüğünde ise durdu. "Hem salıncağa oturuyorsun hem sallanmıyorsun koca gözlü kız." deyip güldü. Bilmiyordu ki sallanmayı bilmediğimi. Bir şey demediğimde o da salıncağı durdurup bana baktı, bu sefer gülmüyordu. "Bir şey mi oldu?" diye sordu gülüşünün yerini endişe alırken. Bana bu kadar değer verdiğini görmek güzeldi.

"Hayır." diyerek kafamı salladım. "Sadece, sallanmayı bilmiyorum ben." dedim ilk defa bunu birine itiraf ederken. Yanaklarımın kızarmasını umursamadan Ali'ye döndürdüm bakışlarımı tepkisine bakmak için.

Gülüyordu. Beklediğim son tepkiydi resmen.

"Ne gülüyorsun ya, bilmiyorum işte." dedim dudaklarımı büzerek. Salıncağından kalkıp arkama geçti ve kollarını belime saradı. "O yüzden mi sallanmıyorsun yani? Söyleseydin ben sallardım gece gözlüm." diyerek omzumu öptüğünde, o görmese bile gülümsedim. Kafamı ona çevirip masum bir şekilde kafamı salladım. "Sıkı tutun." derken beni sallamaya başladı. Salladı, salladı ve ben çocuk gibi çığlıklar atmaya başlayıncaya kadar salladı. En sonunda bıraktı sallamayı.ben durana kadar beni izledi. Sonra ise önüme geçip fotoğrafımı çekti. "Ali sil onu ya!" diyerek bağırdığımda, kafasını olumsuz anlamda salladı ve bir tane daha çekti. "Ya Ali! Sil dedim!" dedim tekrar ama umursamıyordu. Ben durana kadar beni izledi. Salıncak tam olarak durduğunda, indim ve Ali'nin yanına gittim sakince, amacım telefonunu almaktı.