İntikam Tutkusu

Bence Gitmelisin

" Anlat bakalım. O mor göz altlarının nedeni ne ?" Jackie birkaç saniye bana düz düz baktı. Sanki kafasında söyleyeceklerini toparlamaya çalışıyordu. Derin bir nefes aldıktan sonra o iki kelimeyi söyleyebildi

" Ian'e aşığım."

Elimde tuttuğum bıçağın kabzasını daha sıkı kavradım. Ben düz düz Jackie'nin yüzüne bakarken o ise korku dolu gözlerle tepkimi bekliyordu

" Neden bunu bana daha önce söylemedin de biz Ian'le beraber olasıya kadar bekledin ?" elimdeki bıçağı yavaşça masaya bırakıp sandalyemde arkama yaslandım ve cevabını beklemeye başladım. O ise bu tepkiyi beklemediği için şaşkın gözlerini bana dikmiş dediklerimin altında bir şey arıyordu

" Kendimi daha fazla tutamadım. Sürekli senin yüzüne bakıp yalan söylemek çok zordu. Hele Carlos.."

Zor tuttuğu göz yaşlarından birkaç tanesi aradan kaçıp yanaklarından aşağı süzülmeye başladı. Dünkü davranışlarının nedeni buydu demek ki. Carlos'la beraber olmadan önce aklıma gelmişti aslında bu ama Carlos'la olduktan sonra ihtimal bile vermemiştim. Beraber çok mutlu gözüküyorlardı oysa ki

" Carlos'a bunu söylemelisin ve Ian'e tabi ki."

" Nasıl bu kadar sakin durabiliyorsun ? Sevgiline aşık olduğumu itiraf ettim az önce. Keşke bağırıp çağırsan. Bu kadar sakin olman normal değil."

" Bağırıp çağırsam bir şey değişecek mi ? Aşık olduğun seni suçlamıyorum zaten. Ama bunu söylemek için bu kadar beklemen..." cümlenin sonu getiremedim. En yakınım dediğim kişinin bana yalan söylediğini öğrenince ne denir ki zaten

" Söylesem ne değişecekti ? Ondan benim için vazgeçecek miydin ? Ben dayanabilirim sandım. Zamanla unuturum geçip gider sandım. Ama öyle değilmiş. Her gün onu görmek çok zordu." Cevap vermek yerine önümdeki kahveden bir yudum içtim " Galiba ben artık gitsem daha iyi olacak." Dedi ve ayaklandı

" Carlos'un yanına mı gidiyorsun ?" diye sordum

" Evet. Galiba ona da itiraf etmem lazım."

" Etme. Başka bir bahaneyle ayrıl. Sanmıyorum Carlos'un bunu benim kadar iyi karşılayabileceğini. Ben seni aşık olduğun için suçlayamadım ama o suçlayabilir." Başını yere eğip birkaç saniye düşündü

" Haklısın. Peki ona ?" O ile kastı Ian'di

" Onunda bilmeye hakkı var."

...Ian...

Yolda bir markete girip alışveriş arabasını kaptığım gibi reyonların arasında gezmeye başladım. Akşam Effy için bir yemek hazırlayacaktım. Reyonların arasında gezerken geçen gün hazırladığım alışveriş listesi aklıma geldi. Cüzdanımın içine koymuştum. Ellerimle ceplerimi yokladığımda boş olduklarını fark ettim. Kahretsin Effy'nin komedinin de unutmuştum. Market arabasını bir kenara bırakıp dışarı çıktım. 15 dakika sonra evin önüne park edip arabadan indim. Effy bana kapıyı açtığında yüzünde gergin bir ifade vardı

" Ne oldu. Sorun mu var ?" diye sordum baş parmağımla yanağını okşayarak

" Hayır. Aslında evet. Sen neden döndün ?" diye sordu

" Cüzdanım kalmış." İçeri girmem için kenara çekildi. Jackie salonunun içinde volta atarken kendi kendine mırıldanıyordu

" Ne oldu size ?" diye sordum ikisine de bakarak

" Jackie sana anlatır. Ben üst kattayım." Dedi Effy ve merdivenleri ikişer ikişer tırmanarak odasına çıktı

" Geç otur istersen." Diye önerdi Jackie ve ikili koltuğu gösterdi. Ben oturunca o da karşımdaki koltuğa oturdu