texting // jb

twenty

Kural 1:

Asla Bieber'ın olduğu yerlerde O'na bakıp göz göze gelme.

Kural 2:

Justin'in ders programını aklından atmaya çalış. (Ezberlediğim bir şeyi nasıl unutabilirim?)

Kural 3:

Artık Bieber'a mesaj yazma, O'nun yazmasını bekle.

Sonunda yazdığım defteri bir kenara fırlattım ve ne yapmam gerektiğini düşünmeye başladım. Bana fake atıyor olabilirdi. Justin akıllı biri gibi gözüksede aslında gerçekten salak bir insandı. Yani ilkokulda.

Elime telefonu aldım ve en son mesajı O'nun attığını görmemle gülümsedim. Artık O'na mesaj atmayacaktım. Kimliğim ortaya çıkacak diye ödüm kopuyordu.

Eğer sevgili olsaydık şu an muhtemelen O'nun evinde, O'nun yatağında uyuyor olurduk.

Hey? Ne sandın? Saat gece 03:24.

-

Okulun en sıkıcı günlerinden birinde olduğumu düşünüyordum. Çünkü ilk 4 derse matematik konulmuş, seçmeli derslerin hepsi kalkmıştı. Artık Salı günlerinden nefret ediyordum. Günümü güzelleştiren tek şey Justin'in bu sabah benimle konuşmaya çalışmasıydı.

Sabah

Her zamanki gibi Latte almış, kantinde sıkıcı bir şekilde oturuyordum. Elimde ki Kimya testleri çürümeye yüz tutmuş gibi sararmıştı. Kulağımda ki kulaklığı çıkardım ve etrafıma bakındım. Kantin aşırı kalabalıktı. Bir anda karşı sandalyem yerinden oynadı ve üzerine Bieber oturdu. O'na bir şey çaktırmamak istiyorsam, O'ndan bıkmış gibi davranmam gerekirdi.

"Gene mi sen Bieber?"

"Bana yardımcı olman lazım April."

Tanrım... Sesinden ismimi duymak...

"Sana yardım etmek bana göre değil."

"Hadi ama, 1 hafta falan."

Gözlerimi devirdim.

"Ne istiyorsun?"

"O kızı bulmama yardım et ve bende sana dünyada gelmiş geçmiş en harika öpücüğü vereyim."

İçimden her ne kadar "Olur," desemde dışa vurmamak için kendimi zor tutuyordum.

"Öpücük kısmını atarsak belki kabul edebilirim."

Bu sefer göz devirme sırası Justin'deydi.

"O kocaman dudaklarından öpücük alamayacaksam, ne anlamı var ki?"

Ayağa kalktı ve havalı bir şekilde kantinden çıktı. Ben ise dudağıma aldığım iltifata seviniyordum.

0000 gn💜