2 | Make A Good Start

6.1K 187 26
                                    

Tabağımdaki peynir ile oynamaya devam ederken üst kattan hızla inip çığlığı basan Evanee’ye döndüm. “Kathie, ben kahvaltıyı bitireli tamı tamına yirmi sekiz dakika oldu ve sen..sadece bir peynir bile yemedin mi? Şaka yapıyor olmalısın!” Eveet, daha yeni başlıyorduk. Chad’e döndüm ve ‘Beni kurtarman gerekiyor.’ bakışımı yolladım.  “Evanee..ımm düşündüm de iki saat sonra Niall Horan karşında oturacak bebeğim. Hala hazır değilsin?” geldiği gibi koşarak merdivenleri geri çıktığında, koltukta oturan Chad’in yanına gidip kollarımı omzuna doladım. “Evet, Chadiee bu haftaki kalçamı kırmaya çalışma operasyonuna özür olarak sayıyorum bunu.” Diyip yanağına bir öpücük bıraktım, kapıya doğru ilerlediğimde Eva’nın duyacağı bir sesle “Ben çıktııım.” diye bağırdım.

Stüdyoya geçtiğimde Tedd’in benden önce gelip burayı açması, herkese bir konuşma yapma sorumluluğunu üstüme almama neden olmuştu. Lanet diye iç geçirdim, bu hafta her şey lanet. Bana bakan yaklaşık on yüze gülümsedim. Konuşmayı geciktirmek için kafamdaki bereyi düzeltiyor gibi yapmaya başlamıştım. Biraz daha sonra, diye iç çektim. Cidden buna hazır değil miydim? Ellerimi siyah skinny pantolonumun ceplerine sokarken kararlılıkla kafamı dikleştirdim. Bunu yapacaktım, kafa dinlemeye ihtiyacım vardı. “Ehh..ımm benim bir konuşma yapmam  gerekiyor sanırım. Imm ve bundan nefret ediyorum, halimden belli oluyordur zaten.” Herkes ciddi bir şeyler olduğunun farkındaydı; ama gülüşmeler duymuştum. Tamam, işte biraz rahatlamıştım. “Imm..stüdyoyu bir süreliğine kapatmak istiyorum. Derslere biraz ara vermek zorundayız yani. Bilirsiniz biraz kendime vakit ayırmam gerekiyor. Herneyse, hepinizle çok eğlendim bugüne kadar. Hep mutlu oluuun!” derken şaşkın ifadelerle bana bakan gözler ile karşılaştım. Yüzümü hafif buruşturup arkama dönerken herkes dışarıya çıkmaya başlamıştı.

Tedd hala konuşmaya devam ediyordu ve dediklerinden hiçbir şey anlamıyordum. Boş boş yüzüne bakarken “Katheryn beni dinliyor musun?” dediğini farkedince başımı iki yanıma salladım. Hayır.  “Ahh, peki. Ne zaman kendine gelip buraya ihtiyacın olduğunu düşünürsen beni ara. Sana hala kızgınım çünkü bana bunu yapacağını haber vermedin.” Dedikten sonra kapıya doğru ilerlemişti. Üzgünüm Tedd, güvenilmezim. Kapıdayken arkasını dönüp bana şaşkınlıkla baktığında, “Güvenilmez falan değilsin, Palmer. Kendine gelmeye ne dersin?” sinirle gitti. Sesli düşünmek. Bir lanet daha.

Tek başıma yürümekten nefret etmeye başladım. Çünkü düşüncelerinize fazlasıyla gömülmenize neden oluyor ve bu ihtiyacım olan şey kesinlikle değil. Yaklaşık iki saattir yürüyordum ve geldiğim yer her zamanki gibi Evanee’nin bürosuydu. Geçip bekleme koltuklarından birine yerleştim. Odasının kapısını açık gördüğümde, tek başına oturduğunu farkettim. “Eva ben geldim” diye mırıldandığımda başını not tuttuğu kağıtlardan kaldırıp bana gülümsedi.  “Bana kızacağın bir şey yaptım.” gülümsemesi yok olup gözlerini kıstığında. Sıkıntıyla nefesimi dışarı bıraktım.  “Bana da bir randevu ayarlamaya ne dersin? Stüdyomu kapattım ve bu bugüne kadar yaptığım en salakça şey.” Odanın kapısından gelen ayak sesleriyle başımı o tarafa çevirdim. Niall Horan. “Kathie!” Eva’ya üzgün bir bakış gönderdim. “Ahh ara verdiğinizi bilmiyordum, üzgünüm.” ayağa kalktım. “Biraz sizi dinledim, ne stüdyosu kapandı bakalım? Bu arada ben Niall Horan, One Direction’dan.” Gülümsemesine karşılık verdim. “Ben de Kathie, Evanee’nin öldüreceği olan” diyip göz kırptım. Gülümsemesi kahkahaya dönüştüğünde Eva’nın da rahatladığını hissettim.  “Dans stüdyom var da. Aslında vardı demeliyim. “

 Kafasını anladım gibisinden salladı, “Stüdyoyu kapatmana üzüldüm, sonuçta yıllarca onun için çaba harcıyorsun ve bum. Bir an kötü hissedince her şeyi bitirebiliyorsun. Duygularınla hareket etmen güzel; ama mantık daha önemli bence ha?” Şaşkınlıkla gözlerim irileşince gülümsedi. “Bu odada iki psikolog var. Hayır, hayır burdan çıkmam gerek. Niall tanıştığım için çok mutluyum. Kendinize iyi bakııın!” derken odadan çıkmıştım. “Bende mutluyum Kathie!” diye arkamdan bağırmıştı. Vay canına. Horan ve psikolog tarzı bir konuşma yapmak? Gerçekten bugün fazlasıyla inanılmazdı. Bir dakika, ben biraz önce Niall Horan ile tanışmıştım. Onunla konuşmuştum. Bana arkadaş canlısı bir şekilde konuşma yapmıştı. Ve benimle tanıştığına mutlu olduğunu söylemişti. Ahh. Lanet değil, harika.

Twitter’a bu anı tweetlemeliydim. “İki psikolog ile aynı odada olmak, fazla aptal hissettim. Sakın denemeyin, zararlı.”  Eve yürümenin saçma olacağını düşündüğümden bir taksi durdum.

Gruptan birisiyle tanışmıştım. İyi bir başlangıçtı ha?

Selaam millet. Bayağı uzun bir ara oldu galiba. Yazmak ve yazmamak arasında kalmıştım. Özür diliyorum vee yorum istiyorum! xxx

I'm here with my hope.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin