Gitmekle gidilmez bazen...
Bedenin yolcudur sadece ,
Gerilerden bir yerlerden el sallar gönlün...
Yüreğin kalır, aklın kalır...
Çalamadığın bir kapının ardında bıraktıkların vardır...
Serpilen bir suyun ardından kapanır...
Gitmekle gitmiş olmazsın esasen...
Uzun yolların her bir kıvrımında soluğun kalır...
Gece yolculuklarında bir uzun yol otobüsüdür hayat...
Geçmiş gelecek ne varsa dökülür zihinden, ortada kalır...
Acılar, mutluluklar ve geride ne varsa,
Sahipsizce yolda kalır...
Gitmekle gidilmiş olamaz zaten...
Gönlün kalır, gözlerin kalır...
Söylemek isteyip de dile dökemedigin sözlerin kalır...
Kalanlar bilmez gidenin acısını...
Gidenle gidilmez lakin...
Akılda kalır,yürekte kalır,dün gece yattığı odada kalır...
Giden gider evet...
Kalan kaldığı yerde kalır...
Bir yolculuğun yolcusudur giden, adına hayat denilen...
Ve bir hayattır aslında elden giden...
Giden, kalanla kaldığını...
Kalan, gidenle gittiğini bilmeden...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞİYAN
PoetryHayat insanı sürükleyip duran bir rüzgardır...Bazılarımız rüzgara karşı koyup hayata tutunmaya çalışırken bazılarımız da bu rüzgarda savrulup gidiyoruz..Ben de bu rüzgarın beni sürüklediği limanlardan ve düşlerimden kopardığım anıları getirdim sizle...
