Adım adım gelen sonbahara dön de bir bak.
Geliyorsa geri de olur mu hiç? Deme sakın.
Kaç gelecek sonbaharı bıraktık azizim geride.
Şu sarı yaprakları hayal etsene bir.
Düşün ki;
Bir,iki,üç adım adım ilerliyoruz el ele...
Ne kadar da legal düşlerim var değil mi?
Ne kadar da olağan...
Ankara'da Sakarya'dan papatyalar almışız.
Bir elimizde Karanfil'den kitap...
Ne güzel suç aletidir değil mi onlar,her şey ne kadar legal.
Karşıdan karşıya geçmişiz ellerimizde elma şekeri,
Kalabalığın sükunetine dön de bir bak.
Ne yöne gideceğini bilmeyen bir çok insan,
İlerliyor aynı yöne adım atarak...
Neyse...
Sen bana odaklan azizim.
Aylardan Eylül mü olsun Kasım mı?
Ya da ortalayalım Ekim yapalım.
Hadi bak Kumrular Sokak yaprak dökümü olmuştur.
Gidip de bir bakalım.
Hem Halk Kütüphanesi'ne de minik bir bakış atarız.
Belki merdivenlerinde bir iki soluklanırız...
Bir dakika!...
Bir dakika!...
Kapanmış mı o sokak?
Gördün mü bak...
Geç kaldık yine.
Yine geç kaldık.
Ne de güzeldi sonbaharda Kumrular Sokak.
Neden böyle oluyor azizim?
Sonbaharda, Kumrular Sokak'da yapraklara basarak yürümek gibi legal hayallerim vardı oysa...
Orayı da kapatmışlar bak...
İllegal oldu...
Ben ne yapabilirim?
Sorarım sana azizim;
Tek suçum; elimde elma şekeri,papatya,kitap...
Hayaller kurmak...
Ne yaptım da kapatıldı acep hayalini kurduğum sokak...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞİYAN
PoesiaHayat insanı sürükleyip duran bir rüzgardır...Bazılarımız rüzgara karşı koyup hayata tutunmaya çalışırken bazılarımız da bu rüzgarda savrulup gidiyoruz..Ben de bu rüzgarın beni sürüklediği limanlardan ve düşlerimden kopardığım anıları getirdim sizle...
