Senin gözlerinde hasrete yatkınlık var.
Sanki bin asırlık...
Benim gözlerimde sen...
Ondan bu kısıklık.
Hiç bir şey mümkün değil gibi;
Sanki anlamsız kalacak ne söylesem.
Bulutlar yine toplanmışlar bak,
Bir derdi tartışıyorlar...
Dikkatle bakınca sanki kucaklarında bir şeyler taşıyorlar...
Onların ellerinde beyaz pamuk şekerleri...
Benim gözlerimde de sen...
Bir anda şehri saran yağmur.
Günün serinliği yürekleri titretir cinsten.
Bilmem ki gelir misin, şimdi çıkıp da gel desem?
Ardında bırakıp her şeyi her nere deysen...
Olmaz biliyorum.
Senin gözlerinde hasretlik benimkinde sade sen...
Nemli kaldırım taşları.
Nemli gözler,demli göz yaşları...
Bir köşede sessiz,sakin ağlıyor duvar.
Bir çay daha kapıp gelsen şimdi ne var?
Tamam sustum...
Senin gözlerinde hasrete yatkınlık var.
Benim gözlerim desen;
Deme, boşver zaten onlar;
Neden ağladıklarını bile bilemez oldular...
Zaten ben yokum zihninde
Hasrete yatkınlık kuruluvermiş aklına.
Benimkini hiç sorma...
Takılıp gidiyor arada bulutların ardına...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞİYAN
PoetryHayat insanı sürükleyip duran bir rüzgardır...Bazılarımız rüzgara karşı koyup hayata tutunmaya çalışırken bazılarımız da bu rüzgarda savrulup gidiyoruz..Ben de bu rüzgarın beni sürüklediği limanlardan ve düşlerimden kopardığım anıları getirdim sizle...
