Bir arada tutan şey neydi bizi?
Nasıl yerle bir oluyordu bütün mesafeler
Anlamını yitiren "uzaklık" kelimesi
Nasıl da yakın kılıyor bizi birbirimize
Bir mucizeyi hissedilir yapan bir bahsediş...
Ve böylesine büyülü bir geçiş;
Sarıverdi ikimizi...
Mucizelere inanır mısın? Suali tedavülden kalktı artık.
Mucizelere inanıldı,hatta dokunulabilir olduğunun farkına varıldı.
Kalbimin üzerinde bir mucizenin eli.
Kalp atışlarım titreyen bir telgraf teli;
Yahut bir elektrik,bir telefon...
Baş ucumdan,ayak ucuma kadar tüm kanı pompalıyor.
Ama şimdi sevgili mucizem,
Sen her dokunduğunda kalbime;
O tele milyonlarca kuş aynı anda konuyor...
Ve aynı anda kalkıyor...
Bir mucizenin dokunuşları,
Milyonlarca serçenin kanadında yankılanıyor...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞİYAN
PoesíaHayat insanı sürükleyip duran bir rüzgardır...Bazılarımız rüzgara karşı koyup hayata tutunmaya çalışırken bazılarımız da bu rüzgarda savrulup gidiyoruz..Ben de bu rüzgarın beni sürüklediği limanlardan ve düşlerimden kopardığım anıları getirdim sizle...