AŞİYAN

Yüreği Teğet Geçen Bir Sevda

Ben ayların içinde en çok Nisan' ı sevdim.

Bana yaşamayı hatırlatıyordu çünkü.

Bana umudu,

Bana beni,

Sonra seni,

Seni hatırlatıyordu ciçeklenmiş bahar dalları.

Sen geldin sevgili ...

Sen geldin bahar geldi ömrüme.

Sen geldin , yeniden yenilendi gönlüm.

Ölü bir bedenden farksızdım senden önce.

Ruhum ölüden farksızdı.

Sen geldin yüreğime bir aşk sızdı..

Sen geldin pencereme güneş sızdı.

Senden önce fazlasıyla yalnızdı.

Sana tutundu ellerim, sensin sandim bunca yıldır beklediğim.

Yanıldığımı düşünmek bile istemedim.

Yanlıştı belki, hızlıydı, mantıksızdı.

Sadece cesaret etmek istedim.

Ben çok ağladım bayım.

Tutsak olmadı hiçbir zaman gözyaşlarım.

İşin kötü yanı sana da ağlamak istedim ağlayamadım.

Daha da cok yandı canım.

Bir kuş kadar özgürdüm oysa.

Bir gül yaprağına takılıp kaldım.

Belki ömrümü çalacaktı her bir dikeni.

Belki alacaktı benden beni.

Yok edecekti bu bedeni.

Tutundum yine de.

Değiştirilebilir şeyler olacağına inandım.

Sen bende var olacaktın , ben sende kaybolacaktım.

Biliyordum ama;

Dikenlerin ardındaki o kalbi bulacaktım.

Sakladığın,gizlediğin yanlarını çıkaracaktım.

Masumiyetim ve çocuk kalbimle,

İçindeki çocuğun ellerinden tutacaktım.

Sen, sen sevgili...

Ben hiç böyle düşünmemiştim seni...

Hiç ummadığım kadar sarstın beni.

"Saçlarımın uçlarından tuttunda,tırnak uçlarıma kadar kırdın beni."

Oturup da ağlayamadım.

Yüreğimi teğet geçen bir sevdaydı seninkisi,

Nasıl geldin, nasıl gittin anlayamadım.