Bu şehir bir başka bugünlerde...
Gülüşünden belli...
Ankara'ya bahar geldi gelecek...
Bu bahar bir başka bu seferde
Gelişinden belli...
Bir tutunsam beni benden edecek...
Yağmurun fısıltısını duyabiliyor musun?
Sanki benimle birlikte seni bekliyor...
Rüzgarın sesini duyabiliyor musun?
Bir serçe ıslanmış bir dal üstünde nasıl da titriyor...
Bir erik ağacının dallari çiçek açmış gördün mü...
Ben görüyorum bak...
Baktıkça umuda karıştı adım...
Sen hiç yaralı bir gönüle el sürdün mü...
Ben hergün sürüyorum...
Dokundukça daha da çok yandı canım...
Bak yeşile çalıyor artık bir yığın yaprak..
Sorma kaç gecem geçti, gelişini bekleyerek...
Kaç geceyi ekledim birbirine...
Cevdet Bağca dinleyerek...
Sen baharı seversin etme eyleme....
Gel bak yeşile çalıyor bir yığın yaprak...
Hadi yapma böyle gel artık,
"Sen yağmur ol sevdiğim ben de toprak"...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞİYAN
PoesíaHayat insanı sürükleyip duran bir rüzgardır...Bazılarımız rüzgara karşı koyup hayata tutunmaya çalışırken bazılarımız da bu rüzgarda savrulup gidiyoruz..Ben de bu rüzgarın beni sürüklediği limanlardan ve düşlerimden kopardığım anıları getirdim sizle...
