Ay ışığına münasip bir yer beğenemedim bu gece
Bırakıp gitmek niyetindeyim gökyüzünün ortasına...
Kalakalsın binlerce gözün baktığı sırada,
Yıldız ışıklarının arasında...
Eskiden olsa yeri belliydi...
Belliydi ve ay yüzlü bir yarin elleriydi...
Bugün saçlarımı döküp gecenin koynunda gökyüzünün ortasında intihara teşebbüs etmek niyetindeyim...
Desem de inanmayın...
Çünkü bıraktım ben ölecek kadar sevmeyi...
Şimdi bir sevdanın yasında...
Gökyüzünün şehre bakan kıyısında...
Ruhumu park ettigim bir gecenin ortasında...
Kendime bir söz vermekteyim...
Bir daha hiç kimseyi...
Evet evet kimseyi...
Gökyüzü kadar sevmeyeceğim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞİYAN
PoezieHayat insanı sürükleyip duran bir rüzgardır...Bazılarımız rüzgara karşı koyup hayata tutunmaya çalışırken bazılarımız da bu rüzgarda savrulup gidiyoruz..Ben de bu rüzgarın beni sürüklediği limanlardan ve düşlerimden kopardığım anıları getirdim sizle...
