Bir cadde ortasındayım
Kalabalık,gürültülü,telaşlı...
İnsanlar insanlar koşuyor yağmurdan nehirlerin üzerinden atlayarak...
Bir cadde ki arnavut kaldırımı taşlı...
Parlıyor parlıyor batmak da olan güneşe ağlayarak
Bir cadde...
Evlerin pencereleri buğulu,
Arabalar ıslatıyor kaldırım güllerini...
Bir şey var yüreğimde batıyor...
Sanki her şey bir anlık
Nereye dönsem bir bulut bana bakıyor...
Bir günün kanatlarına sığınmışım
Yarı güneş yarı ay aydın...
Bir şeyler var içimde kıpırdayan...
Bir şeyler tutuyor içimdeki çocuğun ellerinden...
Ninni tadında bir türkü tutturuyorum ,
serin rüzgarlara karışan...
Islak saçlarım...
Sakin bir huzur yüzüme yapışan...
Bir yüzüm yola bakıyor tam da adım atmalık
Bir yüzüm gökyüzüne bakıyor...
Bakıp öylece kala kalmalık...
Aydınlık..
Farkındasın değil mi?
Sanki herşey, sanki herşey bir anlık...
Fark ettin değil mi?
Anne...
Yine bir gülümünsesende
Fark ettim desene...
Azaldı sanki...
Şiirlerimdeki karamsarlık...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞİYAN
PoesíaHayat insanı sürükleyip duran bir rüzgardır...Bazılarımız rüzgara karşı koyup hayata tutunmaya çalışırken bazılarımız da bu rüzgarda savrulup gidiyoruz..Ben de bu rüzgarın beni sürüklediği limanlardan ve düşlerimden kopardığım anıları getirdim sizle...
