Someone like You (Bxb) Completed

SLY 53

"Devin maghanda ka aalis tayo."

Matapos marinig ni devin ang sinabi nang doctor, tumango siya rito bilang sagot.

"Doc Babon, ako na po ang mag-tatapon niyan." Kinuha niya dito ang hawak na supot nang basura.

"Aba, mukhang maganda ang gising natin ngayon ah."ang napansin nang doctor sa kanya dahil sa kasipagan niya ngayon.

"Naku, wala naman po maganda sa gising ko."nakangising biro niya.

"Shanga pala ano ang nangyari sa leave mo.?"

Ang tinotukoy nito ay ang pag attend niya nang meeting sa kapatid.

"Nakita ko siya." Labas sa isip niyang sinabi nito.

"Huh? Sino ang nakita mo?"

"Ah......dating kakilala po i mean. Nagkita po kasi kame."bumalik sa trabaho si devin pagkatapos niyang sabihin iyon.

Hindi naman niya talaga gustong sabihin ang bagay na iyon. Pero sadyang pati siya ay nagugulohan rin. Kagaya ni trevor hindi rin siya mapakali. Iniisip din niya ang nangyaring pagkikita nila ni trevor.

Gaya din ni trevor, maraming bumabagabag sa isip niya. Hindi nanga siya makatulog sa kakaisip kaya maaga siyang nakapasok nang trabaho.

"Doc, may ipagbibili ba kayo?" Out of nowhere niyang tanong.

Nagtaka naman ang doctor sa biglang tanong ni devin.

"Huh,? "

"Ibig ko pong sabihin, kung hindi pa kayo nag kakape, bibili po ako nang kape ninyo." Agad niyang rason.

Napakamot nalang siya. Alam niya kasing mukhang weird ang tanong niya.

Bakit ko nga ba nasabi yun?

"Oo sige, isang choco americano, ikaw bumili ka din sayo." Ini-abot sa kanya ang pera pambili. Napangiti naman siya nang magbigay ito.

"Heto po ang bayad." Binigay ko agad ang bayad at nagtungo nang Coffe shop. Pagkatapos kung bumili nang kape. Nagpasya mo na akong pumunta sa park.

Alam niyo ba kung saang park ako pupunta.well sa park lang naman kung saan nagsimula ang lahat,kung saan unang naganap ang pagtagpo namin ni trevor.

Pumupunta pa kaya siya dito?' Ang sabi ko sa sarili ko. Bakit ko pa ba iniisip kung pupunta siya rito. Ey parang wala naman sa kanya dati ang unang pagkikita namin.

A/N:Mali ka devin Hindi nakalimutan ni  trevor ang unang lugar kung saan kayo nagtagpo. Hindi mo ba alam nang araw na galit ka sa kanya at hindi mo siya pinatawad. Nagpunta siya sa park at diyan mismo sa kina-uupoan mo siya nag luksa binuhos ang lahat nang sakit na ginawa mo.

Continue...

Mag-iisang oras nadin akong naka-upo dito sa may bench nang may nagsalita sa likod ko.

"Devin." Nanlaki ang mata ko nang marinig ko ang boses na yun.

Hindi ako makagalaw sa kina-uupoan ko.

Shit! Bakit siya nandito. At bakit..bakit hindi ako makagalaw sa.ni hindi ko manlang kaya ang lingonin siya.

Ito na sana ang oras para maka-usap ko siya pero tila naging bato ako at nawala sa sarili. Naging blanko ang utak ko.

---------

Wala parin ni isa sa amin ang nagsalita. Umupo din siya sa tabi ko, two inch lang ang agwat namin.

Napabuntong hininga na lamang ako nang maramdaman ko ang hindi niya pagsalita.

"Kamusta?" Finally nagsalita nadin siya.

"Okey lang, ey ikaw kamusta na?"balik tanong kodin sa kanya.

Hindi parin kame nagkikiboan. Nararamdamin din kaya na ang nararamdaman ko ngayon?

Nagtaka ako nang bigla siyang tumayo at naglakad patalikod sa akin.

"Talaga ngang nagbago kana,!"

Sa sinasabi ni trevor sa.akin ngayon ay hindi ko maget's ano ba ang ibig niyang sabihin,ano ba ang sinasabi niyang nagbago na ako.

Takte,bakit ano ba ang gusto kong gawin niya ang magmakaawa sa.kanya ang magpasalamat sa kanya na bumalik na siya,ang ibigay sa kanya ang nais niya. Shit lang!

"Kung yan ang akala mo hindi ako magagalit sayo. Ito lang ang masasabi ko. Sa muli nating pagkikita, kinalimutan ko na ang lahat sa atin, binaon ko na sa limot ang lahat nang mayroon tayo noon. Tandaan mo yan.!"ang seryusong sabi ko.

Napahinto siya sa paglalakad at humarap sa akin.

"Heh, talaga lang hu?"sabi ni trevor at napangiti nang kakaiba.

What? Ano ibig niyang pahiwatig.

"Binaon mo na sa limot ang nakaraan. Ey bakit nandito ka ngayon sa park kung saan tayo unang nagtagpo at...ano pa yun huh.....ah oo our first kiss pala. Diba?" Pilyong sabi niya.

"Gago! Aksidente ang nangyari hindi natin ginusto yon.!

"Aksidente ka diyan. Wag  ka na ngang ma pride devin. Alam ko namang kahit kunti may natitira pa diyang sa puso mo ey."

"Ulol....!  Kung hindi manlang maganda ang takbo nang pagkikita natin sana hindi nalang ako pumunta dito.!

"Wait...ano? Ibig-sabihin inaasahan mo ako na pumunta dito? Kaya ba nandito ka ay dahil baka makita mo rin ako dito? Ha...? Ha?" Taas kilay niyang tanong sa akin.

"Ha...ano,hindi yun ang dahilan ano. Kaya lang naman ako nandito ay dahil--."

Now what wala na akong maisip. "Aist...oo na tama ka na. Aaminin ko na, kaya ako nagpunta dito dahil--."

Ey?" Bakit niya ako niyakap. "Me too. I miss u devin." At niyakap niya ako nang mahigpit. Shit hindi ko alam ang gagawin ko. Yayakapin ko ba siya pabalik o itutulak?

"San--dali lang hin--di ako makahinga.." "Oh sorry, masaya lang ako dahil okey na tayo."

"What.?sini nagsabi sayo na okey na tayo.?"

Ang masaya niyang mukha napalitan nang mukhang parang natalo sa lotto.
"You said u miss me that's why your here."

"Oo ganun nga so--?"

"So that means is miss mo ko at hindi kana galit sa akin at okey na ulit tayo! Right?"

Napabuga nalang ako nang hangin. Ano pa ngaba ang magagawa ko sa reaksyon niya.

Yea were now okey at balak ko nang patawarin siya sa ginawa niya sa akin. Well tao lang naman ako right? Ang diyos nga nagpapatawad ako pa kayang tao lang.

Pasensya na sa boring na update.