Hinatid niya ako ngayo sa tinatrabahuan ko, makulit kasi ey, sabi ko wag niya nalang ako ihatid pero ang gago!pinilit akong isakay sa kotche niya at pinaharorot.
"Ngayong okey na tao. Here" inabot niya sa akin ang calling card niya.
"Ano ang gagawin ko naman dito.?"
"tawagan mo ako anytime at kung gusto mong makipag-kita sa akin puntahan mo lang ang address nayan."
Heh..asa pa siya na tatawagan ko siya. Napailing nalang ako at ibinulsa ko nalang ang bigay niyang calling card.
Habang nasa kotche pa kame. Pansin ko na panay ang lingon niya sa akin. "Hoy! Pwede ba mag fucos ka sa pagda-drive at hindi yong lingon ka nang lingon."
"Ey ano naman, gusto ko lang naman makita ang mukha mo."
"Ey kung mabangga tayo.!"
"Okey lang basta kasama kita."
Sira ba siya. Mukhang nasisiraan na ata ang utak nito. May paltik ba'to.
"Hoy! Wag mo akong idamay kong plano mong magpakamatay. May pangarap pa ako.!"
"Ako alam mo wala na akong pangarap."
"Heh...paki ko kung wala!"
"Alam mo kung bakit?"
Napingon ako sa hindi niya pagtuloy nang sasabihin. Ano naman kaya ang nangyari sa isang ito. Bipolar ba siya.
"Kasi ikaw ang pangarap ko!"-----------------
Trevor
"Kasi ikaw ang pangarap ko."
Hindi siya kumibo sa pagkakasabi ko. Mukhang nabigka ko ata siya sa sinabi ko. Naging volgar ba ako.
"Ah...okey ka lang ba devin?" Napalingon ako sa kanya.
Napayuko siya at tila parang napaisip sa sinabi ko.
"Alam ko nabigla kita. Sorry kung naging straight to rhe point ako sa pagsasalita. Hindi naman kita minadali, ayuko na i force ka sa hindi mo pa kaya."
Hah? Mukhang titig na titig siya sa akin. At----
"Ano ba ang pinagsasabi mo trevor. Baliw ka na ba. Kung ano-ano nalang ang sinasabi mo. Kanina nga lang tayo nagkita sa park at nagkaayos tapos ito ka na naman. Nagsisimula ka naman bumuo nang ikakagalit ko. Nababaliw ka na ba. Hah!!!!!?" Nabigla ako sa sinabi niya. Napahinto ko ang kotche at napalingon sa kanya."Sorry naman, hindi ko lang kasi alam kung matutuwa ba or kung magagalit. Ang alam ko lang kasi ay ang ipagtapat sayo ang nararamdaman ko."
Hindi ko na napigilan ang sarili ko at niyakap ko siya."hindi mo lang alam devin ang pakiramdam ko ngayon. Subrang na miss kita. Alam mo ba nang umalis ako sabi ko sa sarili ko na kakalimutan na kita. Pero mali pala ako hindi pala kita kayang kalimutan. Sana maintindihan mo ako devin." Yakap ko parin siya. Alam ko nabigla ko na naman siya. Ako na rin ang bumitaw sa yakap namin.
kita ko sa mukha niya ang kapulahan. Ang cute niya talaga pag ganito ka serious ang mukha niya. Napabaling sa labi niya ang paningin ko. Nag blink bigla ang puso ko. Shit. Ang sarap siguro nitong tikman. Naalala ko tuloy ang kiss namin ni devin. Ang hindi lang maganda is yung paghalik ko sa kanya, ako lang ang nag-eenjoy siya palaging galit sa akin. Gusto ko ulit siya mahalikan na kame dalawa ang mag-eenjoy. Pero paano naman kung ang lalaking ito hirap paamoin.
"Hoy! Umalis na tayo." Naputol ang pantasya ko sa halik nang magsalita siya.
Pinaandar ko na ulit ang kotche ko.
"Thank you.!" Ang sabi niya pagkababa nang kotche.
"Teka sandali." Lumabas din ako nang kotche at lumapit sa kanya. Napa atras siya nang lalapit na ako. "Teka anong gagawin mo.?"tanong niya bigla.
BINABASA MO ANG
Someone like You (Bxb) Completed
RomantizmTrevor: Mahirap ba ako mahalin? bakit hindi niya ako kayang mahalin dahil ba sa pareho kaming lalaki? Yun ba ang gumugulo sa isip niya..? Mahal ko siya. Sa kanya ko lang unang natutunan ang mag mahal. Ang nakakatawa sa lalaki pa ako unang nagmahal...