Someone like You (Bxb) Completed

SLY 33

--------------------------¤

Trevor..

New York

Arrggggg......grabe traffic almost 1hour na ako dito sa time square. Hanggang ngayon hindi ko makita ang hinahanap ko dito. Sa dinami dami nang mga tao dito hindi ko talaga siya makita.

Humanda talaga siya sa akin. Pag ako nabagot dito sa kakahintay sa kanya makikita niya.

"Im sorry i'm late..." hingal na hingal siyang pumasok sa kotche ko.

"Where the hell did you go. Did you know what time is it we're late!?" Tiningnan ko siya nang masama. Sino ba naman ang hindi magagalit sa ginawa niya. Sabi niya may bibilhin lang daw siya at babalik agad ei angtagal. At may pupuntahan pa kaming wedding event. God! Nakaka- sira nang araw talaga.

"Sorry na kasi maraming tao sa loob , hindi ako maka daan" pag rarason niya. Hindi ko nalang siya pinansin at pina andar ko na ang kotche. Late na kame at kailangan pa naming maka attend.

Sorry sa VB guys, ito kasing kasama ko nakaka irita. Dahil sa ginawa niya na late kame sa wedding. Dumating kame tapos na ang kasal wala na kaming naabutan. Dumiretso nalang kame sa reception. Nakakahiya talaga kay matteo. Best man panaman ako tapos wala ako doon sa wedding niya, so embarassing talaga.

"Tre, sorry na nang dahil sa akin na late tayo." Malungkot niyang sabi sa akin. Naluluha pa siyang napayuko.

Napatingin ako sa kanya mukhang iiyak na talaga. Ang bad ko naman kung sinisisi ko siya sa pagka late namin. Haist...mga babae nga naman ang daling maiyak.

"Sshh...wag ka na ngang umiyak diyan, nangyari na ei. Kasalanan ko rin naman kung nagising lang ako nang maaga, hindi sana tayo malalate. So it was also my fault okey?" Pag kokompronta konsa kanya.

Kahit papa-ano napa tigil ko siya sa pagluha niya. Syempre lambing lang naman ang kailangan diyan ei.

At sa wakas nakarating din kame sa reception. Bitbit namin ni Vanessa ang regalo namin para sa kinasal. Nakakahiya naman kung wala kaming gift late na nga kame tapos yun wala pang gift. Hehehe... dapat meron din bawas lang sa kasalanan.

"Pare your late. Saan ba kayo nag punta?" Sinalubong agad kame ni matteo nang makita kame ni Vanessa.

"Sorry matt kung hindi kame naka abot sa kasal niyo. " paliwanag agad ni vanessa " But anyway congrats. Where is the beautiful bride!?" Sabay kiss sa cheek.

Vanessa at si rhea ang asawa ni matteo ay matalik na magka-ibigan. Kung hindi niyo natatandaan matagal ma kaming magka kilala ni vanessa. Kung natatandaan niyo sa chapter 7 she is the daughter of my mom's friend si Vanessa Cid.

Nagkasama kame dito sa state dahil sa family reunion namin at friends gathering. Dito narin sila nang parents niya nag stay kasi may business din sila dito. Mas naging close ko din si Vanessa dahil siya at si matt lang ang kasa-kasama ko everytime na i'm feeling down. Hindi maiwasan ang maging loner sometimes lalo na pag ikaw lang mag-isa sa buhay. Separate na ako sa parents ko. They want me to live in my own. Malaki na man daw ako at kailangan ko nang mag sarili para daw matutunan ko kung paano na ang mamuhay mag-isa. Ganito naman talaga sa state ei. Yung mga anak nila pinapahiwalay na sa poder nila para matoto nang mamuhay sa kani-kanilang kakayahan.

"Kiss.....kiss...!!!!" Sigawan nang mga tao sa reception. How sweet naman tingnan nang ikinasal. Makikita talaga sa mga mukha nila ang happily ever after iwan ko lang kung may forever..hahaha (bitter)..

"Ang ganda nilang tingnan anoh?? They are truelly inlove with each other." Sabay tapik sa akin ni Isa (nickname).

Tahimik lang ako nakatingin sa kinasal. Wala naman akong masabi pa. Im so tired na din kanina pa kasi kame dito, walang ginawa kundi ang kumain, makinig sa mga speech at umupo. It makes me bored. Wala naman akong makuhang interesting dito ei, i mean hindi ko naman kasal para maging masaya. Happy narin ako sa friend ko dahil kasal na siya. But if thats gonna happen to me, i feel like im in preson.

Wala na, tali kana, i mean pagkasal kana lahat nang bawal hindi mo na magagawa kasi may family ka na at may responsebilidad na kailangna mong panagutan. That's why ayaw ko mo nang mag pakasal.

Im about to go home nang tumawag si mama. They want to see me. Miss na nila ako siguro. I don't have time na kasing pumasyal sa mga magulang ko. Naging busy na ako sa life style ko. And take note, naging business minded nadin ako. Hindi na ako yung dating trevor na puro laro lang ang lahat. Hindi naging seryuso sa buhay. Naging independent sa lahat. At nag mahal nang paulit-ulit.
And those I said is begun cease to exist in my life.

Naging mature, at mas naging responsabli sa buhay. Yun ang tangi kong madi describe sa sarili ko ngayon.