Someone like You (Bxb) Completed

SLY 57

"Ano kaya ang magandang kulay dito, may naisip ka bang magandang kulay dito?"

*splash*

"Aist...ano ba naman wacky ba't mo'ko binasa?"ang galit na tanong ko sa kasama ko.

"Kaw kasi kanina pa ako nagsasalita dito tapos ikaw nakatulala diyan. Ano ba kasi yang iniisip mo.hah?"

"Alam mo may pagka chismoso ka mind your own business pwede." At binasa ko din siya nang tubig.

"Ay.."napatalon siya sa pagbuhos ko sa kanya nang tubig. At dahil sa hindi niya nakita ang kanal na malapit sa likod niya na out of balance siya at nahulog sa kanal.

"Hahahaha...." tawa ako nang tawa sa setwasyon niya. Puno ba naman kasi nang basura ang katawan niya nag mukha tuloy siyang pulubi.

"Sige lang pagtawanan mo pa ako. Imbis na tumawa ka diyan tulongan mo kaya ako dito."tinulongan ko nalang siya dahil sa nahirapan siyang maka-alis sa setwasyon niya.

Nag-tuloy kame sa paggawa at pag puk-pok nang bakuran sa harap nang apartment namin.

Si wacky nga pala siya ang kapitbahay ko at kaibigan narin. Medyo may pagka madaldal siya at paki-alamero pero kahit ganun ang ugali niya mabuting kaibigan naman siya.

Nagka kilala kame nang magkabangga kame sa LRT at magkasabay sumakay sa train, parang maliit lang ang mundo sa amin dahil pati sa uwiian nang trabaho ay nagka sabay kame. Nag tatrabaho siya sa loob nang mall at magkapitbahay rin kame, diba parang ang liit lang nang mundo.

May nalaman din ako sa kanya na isa din siyang bisexual.

Alam niyo ba kung paano ko nalaman isang araw kase nang bumili ako nang mga kakailanganin ko sa pang araw-araw, nakita ko siya may kasamang lalaki naglakad sila while holding hand. Kaya naisip ko na baka boyfriend niya ang kasama niya at umamin naman siya nang magka-usap din kame.

"Kamusta na pala ang boyfriend mo?" Tanong ko sa kanya nang matapos kame sa pag-aayos nang bakuran.

"Ayun naging busy sa trabaho niya."ang malungkot niyang sagot sa akin.

"Oh bakit may peoblema ba?" Nilapitan ko siya para alamin.

"Bakit ganun, bakit kailangan pa niyang umalis?" Ang tanong ni wacky sa nang nakatingin sa kawalan.

"Ano ba ibig mong sabihin diyan?"

"May nakita kasi ako sa nga gamit niya sa apartment niya at mga documents para sa pag-alis niya, mag aabroad siya."nalungkot lalo ang mukha niya at mukhang iiyak na.

"Ano kaba baka hindi sa kanya yun."pag papagaan ko nang loob sa kanya.

"Totoo sa kanya yun! Bakit hindi niya sa akin sinabi na may balak pa siya mag abroad devin. Hindi ba ako importanting tao sa kanya. Wala ba ako pake sa kanya ano ba niya ako, diba boyfriend niya ako dapat nag papaalam siya sa akin."ang tangis niyang sabi.

"Tama na yan, im sure sasabihin din niya sayo yun. Baka naghahanap lang nang tamang panahon para sabihin sayo."

"Ang hindi ko lang alam kung bakit aalis pa siya. Bakit kailangan pa niyang magtrabaho sa ibang bansa. Iiwan na ba niya ako.?"ang tuloyan niyang pagtangis. Niyakap ko nalang siya upang maibsan ang pagtangis niya.

...............

Ilang araw din ang nakalipas at hindi ko makita si wacky sa lugar namin,siguro ko nagtatampo parin yun sa boyfriend niya. Aist..mga lalaki ka naman pag may-away naglalayas.

Naglakad-lakad ako sa may malapit na park naisip ko kasing magtingin-tingin dahil sa wala akong time mamasyal at mag mall.

"Are we not yet done?"

"Teka lang may ginagawa pa ako, kaya cheel ka lang okey."

Napansin ko ang dalawang lalaki na kanina pa may ginagawa sa isang sasakyan sa may kanto naka parada.

Bigla ako nakaramdam nang nang kakaiba sa dalawa.mukhang ninanakawan nila ang sasakyan.

"Hoy! Anong ginagawa niyo diyan."ang sigaw ko sa dalawang lalaki.

"Wag kang makialam dito.!"ang sabi niya sa akin. "Bilisan mo na diyan." Ang sabi pa niya sa kasama niya na parang bubuksan ang driver window.

"Tigilan niyo sabi yan, bawal yan hindi niyo ba alam." mukhang nagalit sa akin ang isa kaya napa-atras ako nang lumapit siya sa akin.

"Pake-alamero ka talaga.!" Akmang susuntokin ako nang isa pero naka-ilag ako at siya ang naunahan kong suntokin.

Napabulagta siya sa sahig nang ikinagulat nang kasama niya at tinulongan siyang buhatin. "Tol tara na! Baka may mga pulis pa ditong dumating, makulong pa tayo."ang sabi nang kasama niya.

"Hindi ako aalis dito hanggang hindi ako nakaka ganti sa isang ito.!" Ang galit na sabi nang sinuntok ko.

Kita ko sa mukha niya na napalakas ang suntok ko, dugo ang ilong niya at putok ang labi. Buti nga sa kanila yan.pero mukhang gusto makaganti sa akin.

Tumayo siya sa humarap sa akin na naghahanda ulit para sugurin ako.

"Ayuko makipaglaban sa inyo. Kaya umalis nalang kayo bago pa ako tumawag nang pulis." Tela nanlaki ang mga mata ko nang may nilabas ang lalaki nang patalim.

"Tingnan lang natin kung kakasa ka pa." Nang makita niya ako na mukhang gulat. Susugod na sana siya nang....

"Sige ituloy mo yan. Ito ang ang tatapos saiyo." Isang boses nang lalaki ang sumolpot sa likod ko.

"Takbo!!!".... ang sigaw nang dalawa sa isa't-isa.

Naiwan ako at ang mama sa likod ko. Wala parin akong lakas dahil sa nakita ko sa lalaking nasa likod ko. Kita ko na may hawak siyang baril na nakatutok parin sa dalawang lalaki na tumakbo palayo.

"Heh, ang lakas nang mga loob." Ang sabi niya at tinago niya ang baril sa loob mang makapal niyang suot.

"Ikaw!!" Ang sabi niya ulit sa akin.

"Hah? "

"Kilala mo ba ang mga yon."

"Hin--di ngayon ko lang nakita ang mga yon. Gusto kasi nilang nakawan ang aaaakyan na iyan. Pinigilan ko sila kaya hinamon nila ako." Ang paliwanag ko. Mukhang nakakatakot ang lalaking ito.

"Ganun ba, well kotche ko pala ang nanakawan nila." Huh sasakyan niya pala ang naka parada. "Salamat kung ganun. Halika ka!"

"Huh?"

"Call me." pagkatapos niya ibigay sa akin ang calling card niya tsaka ko lang napansin na umalis na ang kotche niya.

........