Someone like You (Bxb) Completed

SLY 80

Trevor's pov....

Masaya ako ngayon kasi magkikita kame nang mahal ko. Actually tumawag siya kani-kanina lang just to talk to me in person. Tinatanong ko siya kung bakit at ano ang kailangan niya pero ayaw naman niya sabihin sa phone, sasabihin nalang daw niya kapag nagkita kame. At yun nga dahil namimiss ko siya dahil sa busy ako nitong nakaraang araw sa work pumayag naman agad ako.

Hindi na ako nag-ayos pa nang maisusuot alam ko namang ayos lang kay devin ang porma ko. At ayaw naman din niya na mapurma dahil daw baka mahigitan ko siya. And thats funny to hear.

Nakarating na ako sa lugar kung saan kame magkikita. Ang masasabi ko sa napili niyang lugar ay ayos naman. It was peaceful hindi masyado matao at mahangin din kaya ayos narin sa akin.

"Hi....."i gave him my handsome smile para naman gumanda ang aura namin.

"Naisturbo ba kita?ang tanong naman niya sa akin.

"Slight."at nag sign pa ako sa kamay. Napasimangot naman siya sa sinabi ko kaya agad ko din siyang niyakap.

"Ano ba tre baka may makakita sa atin." Tinulak niya ako palayo sa kanya.

"Hindi ka parin ba nasanay?"ang may lungkot kong tanong sa kanya.

"Hindi naman sa ganun. Nahihiya pa kasi ako."he said while  covering his face.

"Oi ang mahal ko nahihiya daw siya."ang paglalambing ko naman sa kanya sabay kurot sa tagiliran niya na ikina kiliti naman niya.

"Tumigil ka na nga. Hindi paghaharutan ang pinunta natin dito okey."he said

"Okey. So ano nga pala ang sadya nang mahal ko bakit gusto niya akong maka-usap?"

"Dina ako magpapaligoy pa. Tre gusto ko sanang bumalik ulit sa resto niyo. Magtatrabaho ako duon nang part time. Kailangan ko lang kasi nang pandag-dag para sa pangangailangan ni robby ngayon."

"Yun lang ba. Akala ko pa naman yayayain mo na akong magtanan. Ang seryuso kasi nang mukha mo eh."

"Luko ka! Tanan agad."

"Pero bakit nga?"

"Kasi si robby malapit na ang exam nila kailangan nang pera. Yun kasing school niyo ang mahal nang tuition. Sana hindi nalang ako pumayag na doon ko pina-enroll si robby. Ako tuloy itong nahihirapan ngayon."

"Eh sino ba kasi ang nagsabi sayo. At kung yan lang naman pala ang problema mo. Pwede ka namang lumapit sa akin. I can help you. Ano ba ang gamit nang pagiging boyfriend ko sayo kung hindi kita natutulongan sa mga problema mo. Baby look im here okey handa kong ibigay sayo ang lahat nang kailangan mo just say it and i well give it to you. Basta magsabi ka lang ha?"

"Madali lang para sayo ang sabihin yan kasi nga mayaman ka. What about me? Kahit ako nga wala manlang maibigay sayo noon paman. Paano pa kaya na may relasyon na tayo. Ayuko naman na ako lang ang tagatanggap. At ayuko nang ganun."

"At sino naman ang nagsabi sayo na may kapalit ang lahat nang tulong ko. Diba wala?  Pwera lang kung papayag ka sa gusto ko."

"Ayun. Yan minsan ang hindi ko gusto sayo yang nasa isip mo. Puro ka kasi kalaswaan."

"Teka-teka at paano mo naman nasabi na kalaswaan ang palaging nasa isip ko. Aber?"

"Klaro naman diba. May pagka manyakis ka. Wag ka nang magdiny?"

Oh sakit sa pride naman. Nakaka down nang dignity ko. Ako ba naman pagsabihan nang ganyan nang mahal ko. It hurts. Pero okey lang mahal ko naman siya eh.

Nagkaroon kame nang sandaling katahimikan. Nakatanaw kame sa malayo at pinapagaan ang pakiramdam.

"Vin."