Gece ve Yağmur'un yanından ayrıldığımda hala merdivenden aşağı iniyordum. Acaba neden söylenerek gitmişlerdi ki? Derken ayağımın yere sertçe basmasıyla yere kapaklandım. Acıyla inlerken biri geldi ayakkabılarından anladığım kadarıyla erkekti
"İyi misin Hazal" Bil bakalım ben kimim? Tabii ki de Seyfi! Seyfi kafadan engelli olduğu için ona bir şey demiyordum. Bana 4. Sınıftan beri takıntılıydı. Hemen doğrulup ayağa kalktım.
"Ayağım takılmış" dedim gülerek.
ve koşarak oradan ayrıldım. Allah'ım çocuğu her gördüğümde hep bana 'çok güzel olmuşsun' gibi laflar söylüyordu. Bu sefer kurtulmuştum! Telefonum çaldığında açtım.
"Hazal ben Gece numaramı kaydet ve annemlerle konuşurken annem 'yukarıdaki çocuklar arkadaşımın gördüğü kadarıyla bir depo gibi biryere gitmişler' dedi. Bunlar senin kuzenin ve arkadaşın olmasınlar?" Hass! Bu yüzden hep 'bugün' diyorlardı.
"Tamam annenin anlattığı yeri whatsapp'tan atsana." Dedim telaşla ve hemen arabaya bindim.
Telefonu kapattığımda yerin bilgisi geldi. Hatırlamıştım orayı! Enes küçükken çocukları hep orada toplardı! Son hız gaza basarak giderken küfür eden malları takmıyordum. Nihayet geldiğimde depoya girdim. Depoda gördüklerimi birdaha asla unutmayacaktım galiba!
Depoda iki tersine bakan sandalye ve sandalyelerin üzerinde oturan Rüzgar ve Anıl, karşılarında ise sırıtan Aruz ve Enes.
Gözlerimi açtığımda Anıl beni farketti.
Sahte bir gülüş yaptı ve "sevgilim beni kurtarmaya gelmiş" dedi. Ben senin sevgilin falan değilim lan!
"Sevgilin?" dedi Aruz daha beni farketmemişken.
"Ben senin sevgilin falan değilim kısa bir zaman dilimini hemen önemseme derim Anıl" dedim ciddi bir tonda.
Kafalar bana döndüğünde Aruz bana bakarak Kaş'larını çattı. Evet Aruz'cuğum biliyorum çok taş bir kızım. Neyse özgüven patlamasına gerek yok Hazal.
"Hazal?" Dedi Enes. Enes tam yanıma geleceklen Aruz durdurdu.
"Ben hallederim Enes sende onları hallet." Dedi ve yanıma geldi. Beni kolumdan tutup dışarı sürüklediğinde bana baktı. Bir küfür mırıldandıktan sonra arabadan peçete alıp geldi. Kaşlarımı çattığımda dudağımdaki basınçla inledim. Hayır beni öpmemişti. Peçeteyi dudağıma bastırmıştı.
"Naptın dudağına?" Naptım dudağıma acaba?
"Nolmuş ki?" Peçeleri bana gösterdiğinde peçetede kan vardı.
"Patlatmışsın" patlatmış mıyım? Yere düştüğümde patladı galiba.
"Yere düşmüştüm öyle patlamıştır."
"Peki" telefonumun çalmasıyla ekranda 'annem' yazısı belirdi.
"Efendim anne?"
"Alo Rabia Sevinç'in yakını mısınız?" Arkadan siren sesi gelirken telaşlandığım için kaşlarımı çattım.
"Anneme birşey mi oldu?"
"Bakın sakin olun anneniz bayıldı İzmir'deki ^^^^ hastanesine gidiyoruz"
"Ben İzmir'de değilim"
Karşı taraf telefonu kapatınca şarzımın bittiğinde anladım.
"Ne olmuş?" Dedi Aruz. Gözlerim dolduğu için "annem" diyebildim sadece. Ağlamamak için gözlerimi havaya tutarken Enes çıktı.
"Hazal, noldu?"
"Enes, annem" dedim ağlamaklı bir tonla.
"Rara teyzeye noldu?"
"Bayılmış ve İzmir'de"
"Gel ben seni götürürüm dedi ve arabaya bindik. Aruz'da geldiğinde Aruz'a "sen neden geldin?" Diye sordum.
"Benim de annem İzmir'de" dedi.
Başımı onaylarcasına salladım.
Nihayet İzmir'e geldiğimizde hastahaneye girdik. Koşa koşa girdiğimde Enes annemin ismini söyledi. Annemin odasına girdiğimizde uyuyordu. Doktorun içeri girmesiyle hepimiz doktora baktık.
"Hazal hanım siz misiniz?"
"Evet annemin nesi var doktor bey?" Doktor ilk önce elindeki kağıtlara ondan sonra bize baktı.
Boğazını temizledikten sonra anlatmaya başladı.
"Bu tür olaylar genelde çok nadir oluyor Hazal hanım."
Ne oluyor be Ada'm ne oluyor konuşsana!
"Anneniz... Alzheimer olmuş."
Duyduklarımla Aruz'a baktım. Enes dışarıda annem Hakkında babamla konuşuyordu.
"Ne demek alzheimer olmuş? Olmaz benim annem ya. Olmaz siz bidaha bakın ona. Benim annem bana bunu yapmaz ya yapamaz ki kıyamaz ki o bana" hıçkırıklarımın arasında sanki boğulacakken diz kapaklarımın üstüne çöktüm. Hıçkıra hıçkıra ağlıyordum. Aruz elleriyle kollarımı tuttu.
"Hazal sakin ol" sakin olmuş! Benim annem ölecek bu Ada'm neler diyor? Al sen o sakini! Tövbe tövbe...
"Ya anlamıyorsun anlamıyorsun A-Aruz B-ben An-annemin yapamam" lanet olsun!
Neden? Neden başka bir Zaman değilde en çok ihtiyacımın olduğu Zaman?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Son Sarılma
Ficção Adolescente@ Tüm Hakları Saklıdır @ "Enes'e onun adını sordum. İleride aşık olacağım adamın adını söyledi. "Aruz"dedi. Sonra Aruz yanımıza geldi, Enes'le tokalaştılar falan teşekkür ettim şarkı için. "Birşey değil" dedi. Hah! Birşey değilmiş. Sen geldin girdi...
