@ Tüm Hakları Saklıdır @
"Enes'e onun adını sordum. İleride aşık olacağım adamın adını söyledi. "Aruz"dedi. Sonra Aruz yanımıza geldi, Enes'le tokalaştılar falan teşekkür ettim şarkı için. "Birşey değil" dedi.
Hah! Birşey değilmiş. Sen geldin girdi...
"Nasıl eve girdiler!" Diye kükrediğinde zar zor ağlayarak cevap verdim. "Ben ne bileyim" derin bir nefes alarak beni kucağına aldı. "Hastaneye gidiyoruz" gözlerimi kırpıştırdım. Önümdeki kişi Anıl'a dönüşünce bir çığlık attım. "Sen Nasıl girdin eve!" Gözlerini devirerek cevap verdi. "Kapıyı açarak" görme yeteneğim bulanıklaşmış, ne yaptığımı anlamaz hale gelmiştim. Vicudum benden bağımsız olarak hareket ediyordu. Telaşla tezgahtaki bıçağı aldım. Bıçak, Anıl'ın karnıyla buluşurken acıyla karnındaki bıçağı çekti. "Hazal?" Sesi tanıdık gelirken karşımdakinin, gözlerimi kapattım. Açtığımda karşımdaki o olmasın diye. Korkuyla açtığımda, gözlerimi o vardı karşımda. "Karşımdaki kişi sen değilsin Aruz" Doğrularak olan sarılmaya çalıştım. Fakat, önümdeki insan kayboldu gözlerden. Kapının çalışı geldi kulaklara. Ardından içeriye Aruz girdi. "İyi misin? Neden yerde-" ayağımdaki kanları görünce koşarak yanıma geldi. "A-ayağın kanıyor. Ne oldu?" Gülümseyerek ona cevap verdim. "Hiçbirşey, sadece küçük bir kaza" 🕊⚜🕊⚜🕊⚜🕊⚜ İnsanlar, kızı bekliyordu. Kızın eskisi gibi gülmesini, eğlenmesini bekliyorlardı. Kızın canından can gitmişti. Bunu anlayamıyorlardı kıza göre. Fakat herkes yaşamıştı bunu. Kızın toparlanması lazım diye düşünüyorlardı. Genç Adam, kızın ayağındaki sargıya dikkat ederek, yatırdı kızı yatağına. Oğlan, kızın aldığı antidepresan ve uyku ilaçlarının, haddi hesabı yoktu diye düşünüyordu. Bazı şeyleri bağımsız olarak yapıyordu. Bir an önce toparlanması gerekiyordu ona göre kızın. Anıl'da depodan çıkmıştı. Artık Hazal için etraf çok güvenli değildi. 🕊⚜🕊⚜🕊⚜🕊⚜ Gözlerimi zar zor açtım. Biraz daha uyumak istiyordum! "Günaydın, güzellik" "Günaydın saat kaç?" Kolundaki saate bakarak cevap verdi Gökhan. "Saat. Boşver saati Gecenin yarısı olsa ne olur öğlenin ortası olsa ne olur?" Kafamı sallayarak onayladım. "Gece demişken. Gece ve sen-" "Boşver Gece'yle beni. Aruz'la dışarı çıkıyorsunuz" Yüzümü buruşturdum. "Hayır" tek Kaşını kaldırdı. "Hayır?" Başımı onaylar şekilde salladım. "Hayır" derin bir nefes alarak beni kucağına aldı. "Deli misin! Gökhan hemen bırak beni" Gökhan, kahkaha attıktan sonra dönmeye başladı. "Gerizekalı Gökhan. Tamam çıkacağım tamam bırak. Midem bulanıyor bırak artık" durduktan sonra beni indirdi. "Üzerine birşeyler giy seni aşağıda bekliyoruz." Diyerek gitti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
☝🏻️komple Hazal olarak düşünün☝🏻️ Üzerimi giyindikten ve saçımı topuz yaptıktan sonra gözlüğümü de alarak aşağıya indim. "Selam herkese" dedim buruk bir gülümsemeyle. "Nereye gideceğiz?" Gece gülümseyerek yanıma geldi. "Biz değil sen ve o" Dedi Aruz'u göstererek. Elindeki siyah torbayla ayakta beni bekleyen Aruz'da gülümsedi. "Ayağın Nasıl?" Gülümseyerek cevap verdim. "Unuttum bile" elimden tutarak beni dışarı sürükledi Aruz. Arabasına bindirerek radyoyu açtı. Siyah torbayı benim kucağıma vermişti. "Bu şarkıyı severim" Dedi gülümseyerek.
