THE BAD BOY'S SLAVE

Kabanata 26

Just Stay.

"Young Maiden, dalhin po natin sa ospital.." Lumapit sa akin si Chief Smiths at akmang bubuhatin si Gaelan na walang malay.

Tumango ako, hindi ko alam ang gagawin. I want to wake Gaelan up pero hindi na sya kumikilos o kung ano. Humawak ako sa kanyang tyan at ramdam ko pa din ang pagkilos non kaya bahagyang napanatag ako.

Isang sasakyan ang dumating, napuyuko ako dahil nasilaw ako sa liwanag na nagmumula doon, tumatagos sa patak ng malakas na ulan. Huminto iyon sa tapat ng sasakyan ni Gaelan.

Nahagip ang aking hininga ng makita ko si Yuki, tumakbo sya patungo kay Gaelan at nag-aalala ng husto ang kanyang mukha.

"Gael.." Nakakunot ang noo nya at tinapik tapik ang pisngi ni Gaelan habang nakaluhod din sa harapan nito.

"Y-yuki.." nanginig ang labi ko. Gumala ang mga mata nya sa bodyguards ng pamilya namin na bumugbog kay Gaelan.

"Agent Yushima." Bati ni Chief Smiths sa kanya.

Magkakilala sila?

Ibig bang sabihin, alam ni Yuki ang tungkol sa akin?

"Umuwi ka na.. Dadalhin ko si Gaelan sa Headquarters, mayroong gagamot sa kanya doon.." Sambit ni Yuki ng tumingin sya sa akin. Mabilis akong umiling. Hindi! Hindi ko iiwan si Gaelan.

"Young Maiden, makakabuti po kung uuwi muna kayo, ipapahatid ko kayo--"

"Ayoko! Hindi ako aalis sa tabi ni Gaelan! Bakit sya sinaktan?" Nanginig ang balikat ko sa sobrang sama ng loob, tila mauubusan ako ng hininga sa pagsabog ng emosyon.

I don't want to see him like this at maisip pa lang na ang pamilya ko ang may gawa, halos masukuan na ako ng malay. I am nervous and I am mad. Sino sa pamilya ko ang kayang gumawa ng ganito?

Huminga ng malalim si Yuki, "Sumama ka na kung ganon. Chief Smiths, report to Master Al that she's safe. Kasama nya ako." Tumayo ng tuwid si Yuki at buong lakas na binuhat si Gaelan. Napaawang ang bibig ko pero wala na akong tsansang magtanong pa kung bakit kilala ni Yuki si Daddy.

Nagmadali akong sumunod kay Yuki. Nakabukas ang upuan sa likod ng itim nyang sasakyan at inihiga nya doon si Gaelan sa tulong ni Kiro. Nilagyan sya ni Kiro ng maliit na unan at kinumutan.

"Iuwi mo ang sasakyan sa bahay ng mga Ancheta, Kiro. Ipapasundo na lang kita kay Hunter." Seryosong sambit ni Yuki kay Kiro. Mabilis na tumango si Kiro at tumakbo patungo sa sasakyan ni Gaelan.

Marahas na pinatakbo ni Yuki ang kanyang sasakyan, sa tunog nito ay tila mayroong karera. Walang patid ang pagsilip ko doon sa likuran dahil nag-aalala ako ng husto. Si Yuki naman ay abala sa pagpapahanda ng mga kagamitan na ipanggagamot kay Gaelan doon sa headquarters nila. Narinig ko din ang pag-uusap nila ni Hunter para sunduin si Kiro sa bahay nila Gaelan. Walang habas ang pag-ring ng cellphone ni Yuki kaya hindi ako nakakuha ng pagkakataon na tanungin sya kung nakikilala nya ba ako.

Napansin kong walang tumatawag na magulang ni Gaelan. Hindi ba ito ipapaalam sa kanyang pamilya?

Dumating kami sa pamilyar na lugar. Nagbukas agad ang malaking gate ng kanilang Headquarters at sumaludo ang lahat sa aming pagdating. Walang pinansin si Yuki na bakas sa mukha ang pag-aalala. Hindi nagbago ang bilis ng kanyang pagmamaneho kahit nakapasok na kami sa facility.

Huminto kami sa tapat ng mansyon kung saan sila nagte-training at isang grupo ng mga nakaputi na mayroong hila hilang stretcher ang parang langgam na sumugod sa sasakyan ni Yuki. Hindi pa napapatay ang makina ng kotse ay nakabukas na ang pinto at maingat na hinila si Gaelan na wala pa ding malay.