THE BAD BOY'S SLAVE

Kabanata 35

                  

Maki Say's: Ang susunod na pangyayari ay hango sa tunay na buhay ko kaya mag-ingat kayo sa mga comments nyo. Char! :) Happy weekend! Thanks for reading :)

Break.

Ang dami kong nasasalubong, lahat sila ay bulgarang humahanga. Tipid na ngiti lang ang ibinigay ko. Nagpunta agad ako sa dressing room para hagilapin ang gamit ko at umalis na. Hahanapin ko si Gaelan.

"Ria! Saan ka pupunta?" Tawag sa akin ni Rona, huminto ako para harapin sya.

"Kailangan ko na umalis, Rona.." Pagsisinungaling ko. Ngumiti sya at tumango.

"Job well done. Sayang at hindi mo maabutan ang results. Sana makabalik ka."

Tumango lang ako at nilagpasan sya, hindi na yon importante. Ano pang halaga non kung hindi din naman nagustuhan ni Gaelan ang surpresa ko? Akala ko ay matutuwa sya pero hindi. Hindi man lang sya nanatili para pumalakpak kagaya ng iba.

Tiningnan ko ang cellphone ko, dalawang mensahe lang ang nandoon, bago ata magsimula ang pagpapakilala sa kanila at yung isa ay yung hinahanap nya ako para kumain, wala syang planong manood ng cheerdance competition.

Nagtungo ako sa chapel, nakahinga ako ng matanawan ko sya sa swing, pero ganoon na lang ang pagkalukot ng mukha ko ng makita kong nasa tabi nya si Heather.

Si Heather ulit.

"You should understand that she wants to be a part of a group." Narinig ko pang sabi ni Heather.

"Group? Hindi pa ba sapat ang grupong mayroon ako? She's part of my friends! She's my girlfriend! Why does she needs a group?" Si Gaelan. Nasasaktan ako sa sinasabi nya.

Oo, sumasama ako sa Yukan'na, pero tuwing magkakasama sila, tila may sarili naman silang mundo. Hindi ko naiintindihan ang pinag-uusapan nila! Hindi ko makuha ang mga bagay na gusto nila. Unlike in the squad, nakakapag-usap kami tungkol sa steps, sa stunts at sa mga bagay tungkol sa buhay. They treated me like a family, they cover me up when I want to keep our practice a secret. Tuwing may napapagod ay mayroon ding nagpapalakas ng loob, kung may natatakot, may hahawak sa iyong kamay.

"Bumalik na tayo doon, baka hinahanap ka na. Di ba first game kayo? Sayang ang banner ko." Ngumiti si Heather kaya napangiti din si Gaelan. Unti unti akong nilulubog sa pinatataguan ko. Nang tumayo sila, nagmadali akong pumasok sa loob ng chapel.

At doon ako nagsimulang umiyak.

Gaelan wanted me to need him but he doesn't need me as much. Madami syang matatakbuhan samantalang ako ay sya lang. Hindi pa ba nya nararamdaman ang pangangailangan ko sa kanya ng husto? I need him so much pero ayoko syang sakalin sa bagay na yon dahil ayaw ko syang limitahan. Huminga ako ng malalim ng maubos na ang luha ko. Sinuot ko ang varsity jacket ng pep squad. Gusto ko pa sanang panoorin ang laro ni Gaelan kaya lang maiiyak lang ako pag makikita ko sya.

Papalabas na sana ako ng paking lot para salubungin si Chief Smiths ng mayroong humarang sa dadaanan ko. Kitang kita ko sa kanilang sando ang 'Roman University'.

"Uy, ang star ng Keio." Sambit nung isa, nag-angat ako ng tingin, lalagpasan ko sana sila kaya lang mas lalo nilang nilakihan ang pagsakop sa aking daraanan.

"Ang galing mo kanina." Sabi nung pinakamatangkad. Hindi ako makapagsalita kasi parang hindi talaga nila ako papadaanin.

Madami pa silang sinabi, hinihingi ang numero ko at ang kung ano ano. Wala akong sinabi kahit anong salita. Wala masyadong tao sa parking lot dahil halos lahat sila ay nandoon sa gymnasium. I can just call Chief Smiths to help me pero hangga't maari ay ayaw ko para hindi na lumikha ng komosyon.