Last Chapter
Thank you guys sa lahat ng nagtweet sakin tungkol dito sa story na ginawa ko! Alam ko di siya perfect may mga wrong grammar pero pinagtiyagaan niy o parin! Thank you sa lahat ng sumabaybay sa tambalang #PaTep thank you po!! Maraming maraming salamat!
“Ha-ah? Ste-ph-anie Ja-na Vasquez?”
Nasabi ko, ayokong magassume pero sa pagkakarinig ko, kapangalan ko ang anak nila marhorie
“Oh bakit ka napatulala diyan? Iniisip mo ba kung bakit mo kapangalan si Teppy?”
“Ha? Teppy?”
“Oo Teppy, pinangalan talaga sayo si teppy, nung una medyo alinlangan pa itong si marhorie. Nung una talaga umaayaw ako, isa rin yan sa pinagawayan namin, kasi daw gusto daw niyang gawing peace offering etong si teppy sayo dahil daw sa sakit na ginawa niya sayo sana itong magandang batang ito ay mapasaya ka”
Hindi ko mapigilan na umiyak, hindi ko alam kung masaya ba ko o nalulungkot halo halong pakiramdam
“Oh bakit ka umiiyak! Nako teppy tignan mo si nong nong oh! Umiiyak! Happy daw siya na kapangalan mo si nong nong!!”
“Ano ba Patricio tigilan mo na nga yan!!! Pero salamat sa inyo ni marhorie, hayaan mo na yung sakit okay nay un matagal na yun! Taon na yung lumipas ano ba!”
“Sana tep, may mahanap ka na triple ko, basta ipakilala mo sakin ha!!”
“Oo na sige na!”
Niyakap ako ni Patricio, namiss ko ang yakap nya, ang tagal naming magkayakap mga 6 hours *toink*
At maya maya biglang dumating si Marhorie, Bumagsak ang gamit na dala dala niya
“Patricio ?? Teptep?? Ano to?”
“Ha? Magpapaliwanag ako! mali yang iniisip mo!” sabi ko
“Ayy taray! MY HUSBAND’S LOVER ang peg? HAHAHAHA Ginagaya ko lang si lally ano ba kayo! May tiwala ako sayo! Sa inyo!”
“Sus akala ko kung ano na! Hahaha iakw talaga marhorie!”
“Asan ni si bebe teppy ko?! Halika bebe teppy breast milk muna! Oh teptep, alam mo na ba ang pangalan ng anak namin ni Patricio?”
“Oo nasabi na sakin, kapangalan ko pa kakaloka hahahaha pero thanks marhorie ha!”
“Wala yun, sana maging successful din tong anak naming gaya mo!”
“Oo no, inaanak ko yan!!”
At natawanan kami, hay ang sarap sa pakiramdam parang wala na kong hinanakita sa puso! pero wala na nga ba? Okay na nga ba talaga si Stephen Jan Valencia? Okay na ba talaga? Hindi ko pa alam pero sana maging okay narin ako, matapos ang konting paguusap naming nila Patricio at marhorie ay nagpaalam na din ako sa kanila lumalalim na rin ang gabi.
“Alis na ko, Patricio at Marhorie salamat sa pagpapakain at pagpapatuloy niyo sakin dito sa tirahan niyo ah”
“you’re very welcome teptep, dalaw ka dito minsan!”
“Sige minsan, see you sa kasal niyo!”
“See you!”
Nagdrive ako pauwi ng bahay, may mga ngiti sa aking labi pero may isang bagay parin na gumugulo sa aking isipan, mahal ko pa ba si Patricio? Kaya ko bang makita siyang ikakasal?
BINABASA MO ANG
Hindi Siya, Kundi Ako (Bromance) (Complete)
Teen FictionThe worst feeling when someone makes you special then suddenly leaves, and you have to act like you really don't care at all... Buhay ng isang freshman student sa FEU na nagkaroon ng feelings sa naging kaklase niya? Pano ito? parehas sila ng kasari...
