What?! Marriage?!

Chapter 22

Cheonsa's PoV

Bukas na ang flight namin pauwi kaya naisipan kong mamili ng souvenir. Naghiwalay muna kami ni tukmol dahil sa magkaiba ang bibilhin namin.

Pumunta muna ako sa store ng damitan dahil sa alam na alam kong mahilig ang Mom ko sa mga damit.

And next is Mug para sa Dad ko dahil mahilig itong uminom ng kape at para may magamit din siya sa office niya.

Sunod ay sila Violet nako alam ko namang kung ano ang mga hilihlg ng mga nun.

Next ay yung kapatid ni tukmol at sila Alexis unni, ano kaya magandang iregalo sa kanila? Bahala na.

Sunod naman ay kay manang Cath at sa mga anak niya.

And the last one is yung mga trabahador namin. Marami rami din ito pero ayos lang, mapasaya ko lang sila ayos na.

May usapan naman kami ni tukmol na pagtapos na ang isa ay maghihintay na lang daw sa park at dahil sa nakakita muna ako ng pagkain ay bumili narin ako ng makakain.

Una kong pinuntahan ay yung nagtitinda ng sushi.

"Kore wa ikuradesu ka? (How much is this?)" Tanong ko kay manang na nagtitinda. Of course not only tukmol can speak Japanese, I also know how to.

"Ju-en zutsu (Ten yen each)." Nakangiti niyang sabi kaya ngumiti din ako.

"5-mai kudasai ( five pieces please)." Sabi ko at sabay abot ng bayad ko.

"Hai! ( okay! )" Agad na kumuha si manang ng sushi, grabe amoy palang nakakatakam na.

"Koko ni (here)." Sabay abot sa sushi at agad ko namang kinuha.

"A, Domo arigatougozaimashita (Ah, thank you very much)." Sabi ko at nag-bow dito.

"Anata no kangei wa, moichido kite kudasai (your welcome, please come again)." Sabi niya at nag-bow din, ang bait naman ni manang ang sweet ng mga ngiti niya.

"Sate, watashi wa narimasu (Okay, I will)." sabi ko at ngumiti din.

Pumunta na ako sa pagkikitaan namin at pagdating ko doon ay nakita ko siya na para bang ninakawan ng candy.

Lumapit na ako dito at tumabi sabay kain sa binili kong sushi.

"Naalala mo papalang bumalik?" Pagsusungit nanaman niya. Kumuha ako ng isang sushi at tinapat ito sa labi niya.

"Ano 'yan?" Tanong niya sabay tingin sa sushi, napairap nalang ako.

"Sushi malamang." At agad akong nakatanggap ng batok kaya ayun sinamaan ko siya ng tingin.

"Alam kong sushi 'yan, ang ibig kong sabihin eh bakit mo inilapit sa labi ko?" Agad din siyang nakatikim sa'kin ng batok.

"Para inumin mo dali try natin kung maiinum mo 'yan." and I smiled sarcastically to him. Obviously dahil para makain niya.

"Ewan ko sa'yo." At ayun kinain niya rin naman pala.

"Susubo karin pala eh." Sabi ko at sumubo na rin.

Nang matapos na naming maubos ang sushi ay bumalik na kami sa hotel para makapag ayos ng gamit namin.

"Ano ano 'yang binili mo?" Tanong ko sa kaniya sabay silip sa pinamili niya.

"Para sa magulang ko at mga kapatid ko."

"Tanong ko kung ano 'yang pinagbibili mo hindi kung kanino 'yang binili mo."

"Malamang mga souvenir para sa kanila." Masusuntok ko talaga 'to!

"Alam ko namang souvenir, what I mean is kung anong klaseng souvenir!" Ayan napasigaw ako ng wala sa oras sakit niya sa ulo.