Silverstar, het paard met een vechtend hart.

Hoofdstuk 10

Silverstar, het paard met een vechtend hart.

Een uur later was ik aangekomen op een openvlakte vol met hoog gras. Niet daar ver vandaan stond er een grote boom met lange bladeren er aan. Het waaide maar een klein beetje , ik had zonder mij te bedenken het paard achter mij gelaten , ik kon er gewoon niet bij blijven dan was ik er misschien weer verantwoordelijk voor. Het Albino paard had mij niet gevolgd , het was terug gegaan naar de rance. Ik keek even omhoog naar de lucht , en merkte op dat het begon te betrekken , even begon ik te twijfelen of ik wel goed aan mijn keuze had gedaan. Misschien kon ik wel beter terug gaan naar de ranch en dan een smoes verzinnen dat ik zin had om een stuk te wandelen , wat misschien niet geloofwaardig bij mijn ouders aankwam. In de verte begon het helemaal zwart weg te trekken , en niet veel later volgde er een eerste donderslag. Ik slikte even , en keek om mij heen. Ik was nu best wel al een eind van de ranch af , en eerlijk gezegd was ik al een beetje de weg kwijt geraakt. Ik liep naar de grote boom toe en ging daar tegen aan zitten. Het onweer kwam steeds dichterbij. Ik voelde hoe de onzekerheid in mij lichaam aan het toenemen was. Als ik nou gewoon niet gehandicapt was had ik nu kunnen terug rennen naar de ranch , als ik de weg dan nog tenminste wist.

' Nou zo te zien zijn we op tijd op de ranch aangekomen , alleen wel jammer dat je van je paard ben afgevallen Amber maar het geeft niet. Vrees niet Amber , je paard is waarschijnlijk al lang op stal denk ik , Bradd zal hem wel hebben afgezadeld en staat hij nu lekker van zijn hooi te knabbelen. ' zei Duke met een kalme stem. Amber mocht bij Duke meeliften op zijn paard , ze mocht voor Duke zitten. Eenmaal aangekomen op de ranch moest eerst Amber van Bleaseheart af omdat zij nu voorop zat en het iets gemakkelijk afstijgen was voor Duke. Bleaseheart was een prachtige Palomino ruin , die een heel lief en braaf karakter had.  " Dankje wel meneer Duke dat ik voorop bij u mocht zitten omdat mijn paard er van door was gegaan nadat hij mij eraf geworpen had. " zei Amber. Duke knikte en glimlachte kort. ' Oké breng jullie paarden maar naar stal Bradd of een van de andere stalknechten helpen jullie wel verder. '

" Dankje wel meneer Duke , maar ik weet nog wel een beetje hoe je een paard moet afzadelen , maar bedankt voor deze zalige rit." zei Lisbeth dankbaar.

' Graag gedaan.'  zei Duke en zette zijn paard op stal en deed Bleaseheart na het afzadelen een deken om.  Een jonge Stalhulp genaamd Roy was naar Amber toe gelopen en stond voor haar neus stil. " Mooi is hij hé , hij is alleen de laatste tijd een beetje down. Waarom weten we ook niet. " Roy stond voor de stal van Silverstar en keek het Albino paard aan. Silverstar was een beetje gespannen op dit moment , het leek wel alsof hij iets wilde duidelijk maken , alleen snapte de stalhulpen dat niet.  " Silverstar rustig jongen , je zult het slechte weer wel aanvoelen. Je bent hier veilig , maak je maar geen zorgen." zei Roy die hem probeerde te aaien over zijn hals heen. ' Roy , en Bradd , voeren jullie de paarden , dan gaan de familie Douth en ik naar binnen , volgens mij gaat het zo buiten flink los barsten.'  zei Duke. Bradd en Roy knikte allebei en liepen alvast naar de voerruimte toe.

' Zeg Roy , heb jij eigenlijk dat meisje nog gezien , ene Aphril?'

" Nee sorry makker , ik heb haar niet gezien , misschien is ze wel op haar kamer. Maak je maar geen zorgen. Bradd knikte en opende het voerhok. ' Oké Roy als jij achter begint met biks geven , dan begin ik alvast met hooi geven , dan komen we misschien tegelijkertijd klaar. ' Roy knikte en pakte de biks kar. Alle paarden gingen al ongeduldig tegen hun staldeuren aan bonken , of gemeen met de oren naar achter elkaar boos aankijken. Silverstar daarin tegen liet niets van zich horen , hij stond onrustig te draaien in zijn stal. Roy kwam langs de stal van Silverstar en probeerde hem aan het eten te krijgen maar het lukte niet. " Bradd is het normaal dat Silverstar geen honger heeft , hij wilt denk ik niet eten hij draait alleen maar rond in zijn stal." Bradd keek naar Roy en haalde zijn schouders op. ' Misschien heeft hij vandaag geen trek , en is hij zo onrustig door het slechte weer wat eraan komt.'

Ze maakte het voeren af en liepen daarna nog een keer alle stallen na. Alle paarden waren rustig , behalve Silverstar. Hij was nu kort even een beetje gekalmeerd , maar nog steeds gespannen.  De jongens gingen naar buiten toe , en verlieten de stallen. Buiten was het nu helemaal zwart weg getrokken en begon het te onweren. Bradd en Roy kwamen beide aan bij de boerderij van meneer Duke. ' We zijn er meneer , alle paarden zijn gevoerd. Alleen Silverstar is een beetje onrustig.' zei Bradd.

" Die trekt denk ik wel bij , hij is de laatste tijd een beetje down en anders dan normaal." antwoorde Duke. Lisbeth en Amber hielpen met het avondeten klaar maken , terwijl Jhonn met de twee jongens aan het praten was. Even later was het avondeten klaar , en dekte de twee meiden de tafel. " We gaan eten iedereen , het eten is klaar!" riep Lisbeth luid. De jongens en Duke schoven aan tafel aan , en verlangde naar het avondeten. ' Wauw mevrouw Douth , dat ziet er goed uit , het zal vast smaken.'  zei Bradd met een glimlach. " dankje wel Bradd.' zei Lisbeth blij. Toen iedereen had aangeschoven was het volkomen stil aan tafel. Iedereen zat te smullen van het eten , maar het leek wel alsof er iets niet klopte. " Waar is Aphril eigenlijk?" vroeg Amber.

' Ja Amber nu je het zegt , ik heb haar al een hele tijd niet meer gezien.'  Bradd keek even op van het eten en keek naar Lisbeth en Amber.

" Mevrouw Douth , ik heb haar het laatste vanochtend gezien , maar ineens was ze weg , ik dacht dat ze misschien op haar kamer was , maar daar is ze dus niet. Ik pak wel een paard en ga haar opzoeken." stelde Bradd voor.

' Nee Bradd , er gaat zo misschien wel een heftige storm los barsten , ik sta het niet toe dat jij dan in het gevaarlijke weer het paard op stapt.'  zei Duke. " Je kan dat meisje ook niet alleen laten buiten , straks is ze nog gewond , je weet geen eens waar ze zich nu bevind." zei Bradd bezorgd. Duke zei daar niets op en at verder. Amber wenkte een blik op het raam , waar de regen druppels overheen druppelde. De wind was sterker geworden , waardoor de bomen hevig te keer gingen. Alle paarden hadden ze die dag al binnen gezet omdat die 's nachts gewoon op stal sliepen. Bradd was even stil en dacht na. Lisbeth keek naar de tafel , en was bezorgd over Aphril. Bradd stond ineens op en draaide zich om.

' Bradd! waar ben je van plan heen te gaan'

" Naar Aphril zoeken natuurlijk , ik laat haar daar niet liggen.!" Duke wilde Bradd nog tegen houden , maar voordat hij het wist was Bradd al verdwenen door de voordeur. Hij trok een lange leren jas aan en deed zijn hoed op. Met een hand hield hij zijn hoed op zijn plaats in verband met de harde wind die langzaam sterker toe nam.

Op stal was Silverstar helemaal van slag. Op rondjes draaien in zijn stal bleef het niet bij , hij begon onrustig te bonken op de staldeur. De andere paarden keken op , en waren ook een klein beetje gespannen , maar niet zo erg als Silverstar. Hij begon steeds harder te bonken tegen de deur , maar merkte dat het niet werkte. Hij draaide zich om en dartelde weer rond in zijn stal. Hij begon te schoppen tegen de staldeur , wat na een paar keer trappen goed aansloeg. De staldeur van Silverstar klapte open , en er zat een gat middenin de houten staldeur. Aan de onderkant van zijn been was het een beetje opengegaan van de harde trap die hij tegen de deur had gegeven. Zijn vacht was warm , en een klein beetje klam. Bradd opende de schuurdeur van de stal. Hij deed meteen een sprong opzij omdat Silverstar er als een gek vandoor stoof. " Silverstar nee! blijf hier het is te gevaarlijk buiten!" schreeuwde Bradd nog na. Silverstar rende als een dolle hond van het erf af en ging de oprijlaan op. Bradd wist niet hoe snel hij het hoofdstel van Sugerbeat moest pakken en hem bij hem in doen. " Sugerbeat , we moeten nu heel snel achter Silverstar aan en het meisje vinden." zei Bradd tegen Sugerbeat. Hij deed snel het zwarte hoofdstel om bij de gelekte paint merrie om en sprong daarna op zijn rug. Hij spoorde haar meteen aan en ging in draf van het erf af.  " Kom op meisje , kan je nog iets harder?" vroeg Bradd zachtjes. Sugerbeat deed een oor een beetje naar achter en de andere stond nog naar voren gericht. Bradd had voor de zekerheid een lang touw meegenomen voor als hij Silverstar had gevangen.